|
|
|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
|
AUDIO Part 22 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 9b
Part 9c Go to
Part 10a |
|
Text & Translation |
|
|
372 |
He sprinkled salt, cut up the meat, and ate;
Meanwhile the exalted prince could not but gaze. |
نمک بر پراگند و ببرید و خورد
نظاره بروبر سرافراز مرد |
|
373
|
He ate a little of his onager,
But not a hundredth part of Rustam's meal, |
همی خورد بهمن ز گور اندکی
نبد خوردنش زانِ او ده یکی |
|
374
|
While Rustam smiled upon him, saying: “Sháhs
Possess the state in order to enjoy. |
بخندید رستم بدو گفت شاه
ز بهر خورش دارد این پیشگاه |
|
375
|
If thou art such a feeble trencherman
How ever didst thou pass the Seven Stages? |
خورش چون بدین گونه داری به خوان
چرا رفتی اندر دم هفتخوان |
|
376
|
In what sort dost thou wield the spear in battle
Who hast, O prince! so little appetite?” |
چگونه زدی نیزه در کارزار
چو خوردن چنین داری ای شهریار |
|
377
|
Bahman said: “God forbid a prince should talk
Or eat much. |
بدو گفت بهمن که خسرو نژاد
سخن‌گوی و بسیار خواره مباد |
|
378
|
Eating little he is great
In war and ever hath his life in hand.” |
خورش کم بود کوشش و جنگ بیش
به کف بر نهیم آن زمان جان خویش |
|
379 |
Then Rustam smiled and cried: “One should not veil
One's manhood from mankind.” |
بخندید رستم به آواز گفت
که مردی نشاید ز مردان نهفت |
|
380
|
Then he filled up
A golden bowl with wine and drank “The free.” |
یکی جام زرّین پر از باده کرد
وزو یادِ مردان آزاده کرد |
|
381
|
He gave another to Bahman, and said:—
“Take this and drink it unto whom thou wilt.” |
دگر جام بر دست بهمن نهاد
که برگیر از آن کس که خواهی تو یاد |
|
382
|
Bahman was frayed thereat, and so Zawára
First took a draught thereof and said to him:— |
بترسید بهمن ز جامِ نبید
زواره نخستین دمی درکشید |
|
383
|
“O scion of the Sháh! may wine and drinker
Rejoice in thee.” |
بدو گفت کای بچّه‌ٔ شهریار
به تو شاد بادا می و میگسار |
|
384
|
Bahman took back the bowl
At once, but that sweet youth was temperate, |
ازو بستد آن جامِ پر می به چنگ
دل آزار کرده بدان می درنگ |
|
385
|
And Rustam's appetite, neck, arms, and shoulders
Astounded him. |
همی ماند بهمن ازو در شگفت
از آن خوردن و یال و بازوی و کفت |
|
386
|
Both mounted, and Bahman
Set forth with noble Rustam |
نشستند بر باره هر دو سوار
همی راند بهمن بر نامدار |
|
387
|
and then gave
The message of the prince fair-famed and brave, |
بدادش یکایک درود و پیام
از اسفندیار آن یل نیک‌نام |
|
Go to Part 9b
Part 9c Go to
Part 10a |
| |
