1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 87 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 30d     Part 31a     Go to Part 31b

Text & Translation  
title 31 How Rustam sent Bahman back to Írán سرآمد همه کار اسفندیار
بهمن بعد از اسفندیار
1621 Bahman stayed in Zábulistán, enjoying
The hunting-field and wine among the roses,
همی بود بهمن به زابلستان
به نخچیر گر با می و گلستان
1622 While Rustam taught that enemy of his
To ride, to quaff, and play the monarch's part,
سواری و می خوردن و بارگاه
بیاموخت رستم بدان پور شاه
1623 In all things holding him above a son,
And, night and day, embracing him with smiles.
به هر چیز پیش از پسر داشتش
شب و روز خندان به بر داشتش
1624 Now when performance was allied to promise,
And when Gushtásp had no door of revenge
Still open,
چو گفتار و کردار پیوسته شد
در کین به گشتاسپ بر بسته شد
1625 Rustam wrote in deep distress
Of all the matter of Asfandiyár.
یکی نامه بنوشت رستم به درد
همه کار فرزند او یاد کرد
1626 The letter first called blessings down on those
Who take excuses and forego revenge,
سر نامه کرد آفرین از نخست
بدانکس که کینه نبودش نجست
1627 Then “God is witness” he went on to say,
“And Bishútan herein hath been before me,
دگر گفت یزدان گوای منست
پشوتن بدین رهنمای منست
1628 How much I pleaded with Asfandiyár
That so he might abandon thoughts of fight.
که من چند گفتم به اسفندیار
مگر کم کند کینه و کارزار
1629 I offered
him my treasure and my realm,
But he preferred all trouble for himself.
سپردم بدو کشور و گنج خویش
گزیدم ز هرگونه‌یی رنج خویش
1630 His fate was such that when it stood revealed
My heart was filled with pain and love withal.
زمانش چنین بود نگشاد چهر
مرا دل پر از درد و سر پر ز مهر
1631 Heaven turned above us to the destined end,
And Destiny regardeth none.
بدین گونه بد گردش آسمان
بسنده نباشد کسی با زمان
1632 Bahman,
The atheling, is with me now and he
Outshineth even mine own Jupiter.
کنون این جهانجوی نزد منست
که فرخ نژاد اورمزد منست
1633 I have instructed him in kingly parts,
And paid the debt of thy son's last request
With wisdom.
هنرهای شاهانش آموختم
از اندرز فام خرد توختم
1634 If the Sháh will undertake
To pardon me, and to forget the past,
چو پیمان کند شاه پوزش پذیر
کزین پس نیندیشد از کار تیر
1635 All—soul and body—that I have are his,
Both crown and treasure and both brain and skin.”
نهان من و جان من پیش اوست
اگر گنج و تاجست و گر مغز و پوست
1636 Whenas this reached the monarch of the world
He was perturbed in presence of his lords,
چو آن نامه شد نزد شاه جهان
پراگنده شد آن میان مهان
1637 And Bishútan came forth to testify,
Repeating all the words that Rustam used,
پشوتن بیامد گوایی بداد
سخن‌های رستم همه کرد یاد
1638 His grief, his counsel, and his last appeal,
And goodly offer of his realm and treasure.
همان زاری و پند و اروند او
سخن گفتن از مرز و پیوند او
1639   ازان نامور شاه خشنود گشت
گراینده را آمدن سود گشت
1640 The famous Sháh was reconciled to Rustam,
And ceased thenceforth to inflame his heart with sorrow.
ز رستم دل نامور گشت خوش
نزد نیز بر دل ز تیمار تش

Go to Part 30d     Part 31a     Go to Part 31b