1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 69 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 26a     Part 26b     Go to Part 26c

Text & Translation  
1265 When Rustam
Came to the height to that sagacious bird
چو رستم بر آن تند بالا رسید
همان مرغ روشن‌دل او را بدید
1266 She said: “O mighty, raging Elephant!
By hand of whom hast thou grown thus distressed?
بدو گفت کای ژنده پیل بلند
ز دست که گشتی بدین سان نژند
1267 Why didst thou seek to fight Asfandiyár?
Why kindle thine own breast?”
چرا رزم جستی ز اسفندیار
چرا آتش افگندی اندر کنار
1268 Zál said to her:—
“O queen of love! since thou hast shown to us
Thy holy face,
بدو گفت زال ای خداوند مهر
چو اکنون نمودی بما پاک چهر
1269 say where shall I take refuge
If Rustam be not healed?
گر ایدون که رستم نگردد درست
کجا خواهم اندر جهان جای جست
1270 They will lay waste
Sístán, will turn it to a lair for leopards
And lions,
همه سیستان پاک ویران کنند
به کام دلیران ایران کنند
1271 and our race will be uprooted.
Now in what manner shall we deal with Rustam?”
شود کنده این تخمه‌ٔ ما ز بن
کنون بر چه رانیم یکسر سخن
1272 The bird surveyed and sought to heal the wounds, نگه کرد مرغ اندر آن خستگی
بدید اندرو راه پیوستگی
1273 Sucked them and, drawing forth eight arrow-heads,
 
ازو چار پیکان به بیرون کشید
به منقار از آن خستگی خون کشید
1274 Stroked with her feathers on the wounded parts,
And Rustam was restored to might and Grace.
بر آن خستگی‌ها بمالید پر
هم اندر زمان گشت با زیب و فر
1275 She said: “Bind up thy hurts and for a week
Shun danger,
بدو گفت کاین خستگی‌ها ببند
همی باش یک‌چند دور از گزند
1276 moisten one of these my feathers
With milk and stroke therewith inside the wounds.”
یکی پرّ من تر بگردان به شیر
بمال اندر آن خستگی‌های تیر
1277 She in like manner having called for Rakhsh
Employed her beak on him to make him whole,
بر آن همنشان رخش را پیش خواست
 فرو کرد منقار بر دست راست
1278 And drew out from his neck six arrow-heads—
All that there were.
برون کرد پیکان شش از گردنش
نبد خسته گر بسته جایی تنش
1279 Rakhsh neighed. The crown-
bestower
Laughed for delight.
همانگه خروشی برآورد رخش
بخندید شادان دل تاج‌بخش
1280 “O elephantine one!”
Said the Símurgh, “thou art most famed of folk.
بدو گفت مرغ ای گو پیلتن
توئی نامبردار هر انجمن
1281 Why didst thou seek to fight Asfandiyár,
The brazen-bodied and illustrious?”
چرا رزم جستی ز اسفندیار
که او هست رویین‌تن و نامدار
1282 He made reply: “He talked of binding me,
Else I had not been vexed,
بدو گفت رستم گر او را ز بند
نبودی دل من نگشتی نژند
1283 but I prefer
Death to disgrace if in my present straits
I shun the fight.”
مرا کشتن آسان‌تر آید ز ننگ
وگر باز مانم به جایی ز جنگ
1284 She said: “'Tis no disgrace
To stoop to dust before Asfandiyár,
چنین داد پاسخ کز اسفندیار
اگر سر به جا آوری نیست عار

Go to Part 26a     Part 26b     Go to Part 26c