|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
AUDIO Part 69 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 26a
Part 26b Go to
Part 26c |
Text & Translation |
|
1265
|
When Rustam
Came to the height to that sagacious bird |
چو رستم بر آن تند بالا رسید
همان مرغ روشندل او را بدید |
1266
|
She said: “O mighty, raging Elephant!
By hand of whom hast thou grown thus distressed? |
بدو گفت کای ژنده پیل بلند
ز دست که گشتی بدین سان نژند |
1267
|
Why didst thou seek to fight Asfandiyár?
Why kindle thine own breast?” |
چرا رزم جستی ز اسفندیار
چرا آتش افگندی اندر کنار |
1268
|
Zál said to her:—
“O queen of love! since thou hast shown to us
Thy holy face, |
بدو گفت زال ای خداوند مهر
چو اکنون نمودی بما پاک چهر |
1269
|
say where shall I take refuge
If Rustam be not healed? |
گر ایدون که رستم نگردد درست
کجا خواهم اندر جهان جای جست |
1270
|
They will lay waste
Sístán, will turn it to a lair for leopards
And lions, |
همه سیستان پاک ویران کنند
به کام دلیران ایران کنند |
1271
|
and our race will be uprooted.
Now in what manner shall we deal with Rustam?” |
شود کنده این تخمهٔ ما ز بن
کنون بر چه رانیم یکسر سخن |
1272
|
The bird surveyed and sought to heal the wounds, |
نگه کرد مرغ اندر آن خستگی
بدید اندرو راه پیوستگی |
1273
|
Sucked them and, drawing forth eight arrow-heads,
|
ازو چار پیکان به بیرون کشید
به منقار از آن خستگی خون کشید |
1274
|
Stroked with her feathers on the wounded parts,
And Rustam was restored to might and Grace. |
بر آن خستگیها بمالید پر
هم اندر زمان گشت با زیب و فر |
1275
|
She said: “Bind up thy hurts and for a week
Shun danger, |
بدو گفت کاین خستگیها ببند
همی باش یکچند دور از گزند |
1276
|
moisten one of these my feathers
With milk and stroke therewith inside the wounds.” |
یکی پرّ من تر بگردان به شیر
بمال اندر آن خستگیهای تیر |
1277 |
She in like manner having called for Rakhsh
Employed her beak on him to make him whole, |
بر آن همنشان رخش را پیش خواست فرو کرد منقار بر دست راست |
1278
|
And drew out from his neck six arrow-heads—
All that there were. |
برون کرد پیکان شش از گردنش
نبد خسته گر بسته جایی تنش |
1279
|
Rakhsh neighed. The crown-
bestower
Laughed for delight. |
همانگه خروشی برآورد رخش
بخندید شادان دل تاجبخش |
1280
|
“O elephantine one!”
Said the Símurgh, “thou art most famed of folk. |
بدو گفت مرغ ای گو پیلتن
توئی نامبردار هر انجمن |
1281
|
Why didst thou seek to fight Asfandiyár,
The brazen-bodied and illustrious?” |
چرا رزم جستی ز اسفندیار
که او هست رویینتن و نامدار |
1282
|
He made reply: “He talked of binding me,
Else I had not been vexed, |
بدو گفت رستم گر او را ز بند
نبودی دل من نگشتی نژند |
1283 |
but I prefer
Death to disgrace if in my present straits
I shun the fight.” |
مرا کشتن آسانتر آید ز ننگ
وگر باز مانم به جایی ز جنگ |
1284 |
She said: “'Tis no disgrace
To stoop to dust before Asfandiyár, |
چنین داد پاسخ کز اسفندیار
اگر سر به جا آوری نیست عار |
Go to Part 26a
Part 26b Go to
Part 26c |
|