|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
AUDIO Part 80 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 29a
Part 29b Go to
Part 29c |
Text & Translation |
|
1480
|
And what thou hearest from me bear in mind. |
بمیرم پدروارش اندر پذیر
همه هرچه گویم تو را یادگیر |
1481
|
Keep him in gladness in Zábulistán,
Remembering what evil men may say, |
به زابلستان در ورا شاد دار سخنهای نیکو ورا یاد دار |
1482
|
Instruct him to array the host and order
The chase, the combat, and the festival, |
بیاموزش آرایش کارزار
نشستنگه بزم و دشت شکار |
1483
|
The revel, minstrelsy, and polo; make
A great man of him both in deed and word. |
می و رامش و زخم چوگان و کار
بزرگی و برخوردن از روزگار |
1484
|
Jámásp, once famed, and may he prosper never!
|
چنین گفت جاماسب گم بوده نام
که هرگز به گیتی مبیناد کام |
1485 |
And be a greater king, and that his seed
Would be illustrious and deserve to reign.” |
که بهمن ز من یادگاری بود
سرافرازتر شهریاری بود |
1486
|
The matchless Rustam, hearing, stood and laid
His right hand on his breast in acquiescence. |
تهمتن چو بشنید بر پای خاست
به بز زد به فرمان او دست راست |
1487 |
“E'en if I die I will not fail herein,” |
که تو بگذری زین سخن نگذرم
سخن هرچه گفتی به جای آورم |
1488
|
He said, “but bring thy words to pass, will set
Bahman upon the famous ivory throne,
And crown him with the heart-illuming crown.” |
نشانمش بر نامور تخت عاج
نهم بر سرش بر دلارای تاج |
1489
|
Asfandiyár, on hearing Rustam's words,
Replied to him: “O ancient paladin! |
ز رستم چو بشنید گویا سخن
بدو گفت نو گیر چون شد کهن |
1490 |
Know this, and God Himself will bear me witness
Who is my leader to the good religion, |
چنان دان که یزدان گوای منست
برین دین بهْ رهنمای من است |
1491
|
That in despite of all thy noble acts,
And of thy head exalted by brave deeds, |
کزین نیکویها که تو کردهای
ز شاهان پیشین که پروردهای |
1492 |
Thy fame now hath been turned to infamy,
And earth grown clamorous for me. |
کنون نیک نامت به بد بازگشت ز من روی گیتی پرآواز گشت |
1493
|
Herefrom
Crooked grew thy spirit's lot; so willed the Maker.” |
غم آمد روان ترا بهره زین
چنین بود رای جهانآفرین |
1494 |
Then spake he thus to Bishútan: “A shroud
Is all I need of this world. |
چنین گفت پس با پشوتن که من
نجویم همی زین جهان جز کفن |
1495 |
When I quit
This Wayside Inn take order for the host,
And lead it home. |
چو من بگذرم زین سپنجی سرای
تو لشکر بیارای و شو بازِ جای |
1496 |
When thou hast reached Írán
Say to my sire: ‘Since thou hast gained thine end
Dissemble not; |
چو رفتی به ایران پدر را بگوی
که چون کام یابی بهانه مجوی |
1497
|
the age is all thine own;
Thy name is written now on every signet. |
زمانه سراسر به کام تو گشت
همه مرزها پر ز نام تو گشت |
1498 |
I had some hope of better things from thee,
Though such a crime befitted thy dark soul. |
امیدم نه این بود نزدیک تو
سزا این بد از جان تاریک تو |
1499 |
Reformed by me and by the sword of justice
The world was purged of miscreants' villainies, |
جهان راست کردم به شمشیر داد
به بد کس نیارست کرد از تو یاد |
Go to Part 29a
Part 29b Go to
Part 29c |
|