1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 80 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 29a     Part 29b     Go to Part 29c

Text & Translation  
1480 And what thou hearest from me bear in mind. بمیرم پدروارش اندر پذیر
همه هرچه گویم تو را یادگیر
1481 Keep him in gladness in Zábulistán,
Remembering what evil men may say,
به زابلستان در ورا شاد دار
سخن‌های نیکو ورا یاد دار
1482 Instruct him to array the host and order
The chase, the combat, and the festival,
بیاموزش آرایش کارزار
نشستنگه بزم و دشت شکار
1483 The revel, minstrelsy, and polo; make
A great man of him both in deed and word.
می و رامش و زخم چوگان و کار
بزرگی و برخوردن از روزگار
1484 Jámásp, once famed, and may he prosper never!
 
چنین گفت جاماسب گم بوده نام
که هرگز به گیتی مبیناد کام
1485 And be a greater king, and that his seed
Would be illustrious and deserve to reign.”
که بهمن ز من یادگاری بود
سرافرازتر شهریاری بود
1486 The matchless Rustam, hearing, stood and laid
His right hand on his breast in acquiescence.
تهمتن چو بشنید بر پای خاست
به بز زد به فرمان او دست راست
1487 “E'en if I die I will not fail herein,” که تو بگذری زین سخن نگذرم
سخن هرچه گفتی به جای آورم
1488 He said, “but bring thy words to pass, will set
Bahman upon the famous ivory throne,
And crown him with the heart-illuming crown.”
نشانمش بر نامور تخت عاج
نهم بر سرش بر دلارای تاج
1489 Asfandiyár, on hearing Rustam's words,
Replied to him: “O ancient paladin!
ز رستم چو بشنید گویا سخن
بدو گفت نو گیر چون شد کهن
1490 Know this, and God Himself will bear me witness
Who is my leader to the good religion,
چنان دان که یزدان گوای منست
برین دین بهْ رهنمای من است
1491 That in despite of all thy noble acts,
And of thy head exalted by brave deeds,
کزین نیکوی‌ها که تو کرده‌ای
ز شاهان پیشین که پرورده‌ای
1492 Thy fame now hath been turned to infamy,
And earth grown clamorous for me.
کنون نیک نامت به بد بازگشت
ز من روی گیتی پرآواز گشت
1493 Herefrom
Crooked grew thy spirit's lot; so willed the Maker.”
غم آمد روان ترا بهره زین
چنین بود رای جهان‌آفرین
1494 Then spake he thus to Bishútan: “A shroud
Is all I need of this world.
چنین گفت پس با پشوتن که من
نجویم همی زین جهان جز کفن
1495 When I quit
This Wayside Inn take order for the host,
And lead it home.
چو من بگذرم زین سپنجی سرای
تو لشکر بیارای و شو بازِ جای
1496 When thou hast reached Írán
Say to my sire: ‘Since thou hast gained thine end
Dissemble not;
چو رفتی به ایران پدر را بگوی
که چون کام یابی بهانه مجوی
1497 the age is all thine own;
Thy name is written now on every signet.
زمانه سراسر به کام تو گشت
همه مرزها پر ز نام تو گشت
1498 I had some hope of better things from thee,
Though such a crime befitted thy dark soul.
امیدم نه این بود نزدیک تو
سزا این بد از جان تاریک تو
1499 Reformed by me and by the sword of justice
The world was purged of miscreants' villainies,
جهان راست کردم به شمشیر داد
به بد کس نیارست کرد از تو یاد

Go to Part 29a     Part 29b     Go to Part 29c