1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 70 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 26b     Part 26c     Go to Part 26d

Text & Translation  
1285 Because he is a warrior and a prince,
A holy man who hath the Grace of God.
که اندر زمانه چنویی نخاست
بدو دارد ایران همی پشت راست
1286   بپرهیزی از وی نباشد شگفت
مرا از خود اندازه باید گرفت
1287   که آن جفت من مرغ با دستگاه
به دستان و شمشیر کردش تباه
1288 If thou wilt make a covenant with me,
Be penitent for having sought the fight,
اگر با من اکنون تو پیمان کنی
سر از جنگ جستن پشیمان کنی
1289 And seek not triumph o'er Asfandiyár,
The work of war or moment of revenge,
نجویی فزونی به اسفندیار
گهِ کوشش و جستن کارزار
1290 But make submission to him on the morrow,
And proffer soul and body for his ransom,
Then if his time be coming to an end
No doubt he will regard not thine excuses.
ور ایدون که او را بیامد زمان
نیندیشی از پوزش بی‌گمان
1291 For such an issue I will furnish thee,
And sunward raise thy head.”
پس‌انگه یکی چاره سازم تو را
به خورشید سر برفرازم تو را
1292 When Rustam heard
He joyed and put away all thought of strife;
چو بشنید رستم دلش شاد شد
از اندیشه‌ٔ بستن آزاد شد
1293 He said: “I will not disobey thy words
Although the air rain swords upon my head.”
بدو گفت کز گفت تو نگذرم
وگر تیغ بارد هوا بر سرم
1294 Said the Símurgh to him: “I will declare
In love to thee the secret of the sky:
چنین گفت سیمرغ کز راه مهر
بگویم کنون با تو راز سپهر
1295 Whoe'er shall shed that hero's blood will be
Himself pursued by fortune.
که هرکس که او خون اسفندیار
بریزد ورا بشکرَد روزگار
1296 Furthermore
Throughout his life he will abide in travail,
Find no escape therefrom, and lose his treasures,
همان نیز تا زنده باشد ز رنج
رهایی نیابد نماندش گنج
1297 Be luckless in this world and afterward
In pain and anguish.
بدین گیتی‌اش شوربختی بود
وگر بگذرد رنج و سختی بود
1298 If thou art content
With this, and present triumph o'er thy foe,
 I will reveal to thee this night a wonder,
And bar for thee the lip from evil words.”
شگفتی نمایم هم امشب تو را
ببندم ز گفتار بد لب تو را
1299 “Go and mount Rakhsh,” she said, “and choose a
dagger,
A bright one.”
برو رخش رخشنده را برنشین
یکی خنجر آبگون برگزین
1300 When he heard he girt his loins
 
چو بشنید رستم میان را ببست
وز آن جایگه رخش را برنشست
1301 “I am content,” he said to her, “and now
Say what thou wilt.
به سیمرغ گفت ای گزینِ جهان
چه خواهد برین مرگ ما ناگهان
1302 We leave the world behind
As our memorial and pass away,
And there is nothing left of any man
Save the report of him.
جهان یادگار است و ما رفتنی
به گیتی نماند بجز گفتنی
1303 If I shall die
With fair fame all is well with me, but fame
I must have for the body is for death.”
به نام نکو گر بمیرم رواست
مرا نام باید که تن مرگ راست
1304   کجا شد فریدون و هوشنگ شاه
که بودند با گنج و تخت و کلاه

Go to Part 26b     Part 26c     Go to Part 26d