|
|
|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
|
AUDIO Part 88 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 31a
Part 31b Go to
Part 31c |
|
Text & Translation |
|
|
1641
|
He wrote forthwith a letter in response,
He set a tree within the garth of greatness, |
هم‌اندر زمان نامه پاسخ نوشت
به باغ بزرگی درختی بکشت |
|
1642
|
And said thus: “From the circle of high heaven
What time calamity is imminent |
چنین گفت کز جور چرخ بلند
چو خواهد رسیدن کسی را گزند |
|
1643
|
Can any keep it back by circumspection
Though much inclined to wisdom? |
به پرهیز چون بازدارد کسی
وگر سوی دانش گراید بسی |
|
1644
|
Bishútan
Hath told me what thy real intentions were,
And by thy goodness thou hast touched my heart; |
پشوتن بگفت آنچ درخواستی
دل من به خوبی بیاراستی |
|
1645
|
But who escapeth from the turning sky?
A wise man dwelleth not upon the past; |
ز گردون گردان که یارد گذشت
خردمند گرد گذشته نگشت |
|
1646
|
Thou art as ever thou hast been or better;
Thou art the lord of Hind and of Kannúj. |
تو آنی که بودی وزان بهتری
به هند و به قنوج بر مهتری |
|
1647
|
Ask whatsoever thou desirest more
By way of throne and signet, sword and casque.” |
ز بیشی هرآنچت بباید بخواه
ز تخت و ز مهر و ز تیغ و کلاه |
|
1648
|
As bidden by Gushtásp the messenger
Conveyed that answer quickly.
It rejoiced
The famous paladin who felt his heart
Released from care. |
فرستاده پاسخ بیاورد زود
بدان سان که رستمش فرموده بود |
|
1649
|
Meanwhile young prince Bahman
Grew into lofty stature; |
چنین تا برآمد برین گاه چند
ببد شاهزاده به بالا بلند |
|
1650
|
he was wise,
Instructed, masterful, and shone with more
Than royal Grace and state. |
خردمند و بادانش و دستگاه
به شاهی برافراخت فرخ کلاه |
|
1651
|
Jámásp, aware
That both for good and ill the sovereignty
Would come upon Bahman, |
بدانست جاماسپ آن نیک و بد
که آن پادشاهی به بهمن رسد |
|
1652 |
said to Gushtásp:—
“O Sháh most worshipful! regard Bahman. |
به گشتاسپ گفت ای پسندیده شاه
ترا کرد باید به بهمن نگاه |
|
1653
|
He hath the teaching that his father wished,
And hath arrived at man's estate with lustre; |
ز دانش پدر هرچ جست اندر اوی
به جای آمد و گشت با آب‌روی |
|
1654
|
But he hath tarried long abroad, and none
Hath read to him a letter from thyself. |
به بیگانه شهری فراوان بماند
کسی نامه‌ی تو بروبر نخواند |
|
1655
|
Thou shouldest write to him a letter like
A tree within the garth of Paradise. |
به بهمن یکی نامه باید نوشت
بسان درختی به باغ بهشت |
|
1656
|
What other memory is left to thee
To banish sorrow for Asfandiyár?” |
که داری به گیتی جز او یادگار
گسارنده‌ی درد اسفندیار |
|
1657
|
This thing seemed good to Sháh Gushtásp who gave
Command to glorious Jámásp, |
خوش آمد سخن شاه گشتاسپ را
بفرمود فرخنده جاماسپ را |
|
1658
|
and said:—
“Indite me now a letter to Bahman,
And one to glory-loving Rustam, |
که بنویس یک نامه نزدیک اوی
یکی سوی گردنکش کینه‌جوی |
|
1659
|
saying:—
‘Thank God, O paladin of paladins!
That thou hast made us glad and cleared our mind. |
که یزدان سپاس ای جهان پهلوان
که ما از تو شادیم و روشن‌روان |
|
1660 |
Our grandson, who is dearer than our life,
Is more renowned for wisdom than Jámásp, |
نبیره که از جان گرامی‌تر است
به دانش ز جاماسپ نامی‌تر است |
|
Go to Part 31a
Part 31b Go to
Part 31c |
| |
