|
|
|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
|
AUDIO Part 77 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 28b
Part 28c Go to
Part 28d |
|
Text & Translation |
|
|
1423
|
and said:—
“Alack, O warrior Asfandiyár,
The world-lord and the progeny of kings! |
همی گفت زار ای یل اسفندیار
جهانجوی و از تخمهٔ شهریار |
|
1424
|
The world-lord and the progeny of kings!
Who tore this warrior-mountain from its place?
Who overthrew this furious Lion? |
که کند این چنین کوه جنگی ز جای
که افگند شیر ژیان را ز پای |
|
1425
|
Who drew
The tusks redoubted of this Elephant,
And flung him to the waters of the Nile? |
که کند این پسندیده دندان پیل
که آگند با موج دریای نیل |
|
1426
|
Is our race blasted by the evil eye,
For evil surely is for those that do it? |
چه آمد برین تخمه از چشم بد
که بر بد کنش بی‌گمان بد رسد |
|
1427
|
Where are thy courage, thine intelligence,
Thine usages, thy strength, thy star, thy Faith? |
کجا شد به رزم اندرون ساز تو
کجا شد به بزم آن خوش آواز تو |
|
1428
|
Where is thy splendid equipage in war?
Where is thy gracious voice at festivals? |
کجا شد دل و هوش و آیین تو
توانایی و اختر و دین تو |
|
1429
|
What time thou purged'st all the world of foes
Thou feared'st not the lion or the dív, |
چو کردی جهان را ز بدخواه پاک
نیامدت از پیل وز شیر باک |
|
1430
|
And now, when thou shouldst profit by the work,
I see thee bite the dust!” |
کنون آمدت سودمندی به کار
که در خاک بیند تو را روزگار |
|
1431 |
|
که نفرین برین تاج و این تخت باد
بدین کوشش بیش و این بخت باد |
|
1432
|
|
که چو تو سواری دلیر و جوان
سرافراز و دانا و روشن‌روان |
|
1433
|
|
بدین سان شود کشته در کارزار
به زاری سرآید برو روزگار |
|
1434
|
|
که مه تاج بادا و مه تخت شاه
مه گشتاسب و جاماسب و آن بارگاه |
|
1435 |
Asfandiyár
Made answer wisely: “Shrewd and prosperous man! |
چنین گفت پر دانش اسفندیار
که ای مرد دانای بهْ روزگار |
|
1436
|
Distract not thou thyself before me thus,
For sky and moon allotted me this fate. |
مکن خویشتن پیش من بر تباه
چنین بود بهر من از تاج و گاه |
|
1437
|
Dust is the dead man's couch; bewail not then
So grievously my slaughter. |
تن کشته را خاک باشد نهال
تو از کشتن من بدین سان منال |
|
1438
|
Where are now
Húshang, Jamshíd, and Farídún? They came
From wind and vanished in a breath! |
کجا شد فریدون و هوشنگ و جم
ز باد آمده باز گردد به دم |
|
1439 |
Thus too
Have mine own ancestors, pure-born, elect,
And high and holy, |
همان پاک‌زاده نیاکان ما
گزیده سرافراز و پاکان ما |
|
1440
|
gone and left their room
To us. None stayeth in this Wayside Inn. |
برفتند و ما را سپردند جای
نماند کس اندر سپنجی سرای |
|
1441 |
In this world have I toiled exceedingly
In public and in private |
فراوان بکوشیدم اندر جهان
چه در آشکار و چه اندر نهان |
|
1442
|
to establish
The way of God and wisdom as the guide
Thereto, |
که تا رای یزدان به جای آورم
خرد را به دین رهنمای آورم |
|
Go to Part 28b
Part 28c Go to
Part 28d |
| |
