|
|
|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
|
AUDIO Part 14 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 6b
Part 7a Go to
Part 7b |
|
Text & Translation |
|
|
title 7
|
How Asfandiyár sent Bahman to Rustam |
از آرایش بندگی گشتهای |
|
234
|
Asfandiyár then summoned to his presence
Bahman, held talk with him at large, and said:— |
بفرمود تا بهمن آمدش پیش
ورا پندها داد ز اندازه بیش |
|
235
|
“Array thee in brocade of Chín and mount
Thy sable steed, |
بدو گفت اسب سیه بر نشین
بیارای تن را به دیبای چین |
|
236
|
wear too a royal crown,
Bedecked with jewels fit for paladins, |
بنه بر سرت افسر خسروی
نگارَش همه گوهر پهلوی |
|
237
|
So that whoever seeth may discern thee
Among the notables and, |
بر آن سان که هرکس که بیند تو را
ز گردنکشان برگزیند تو را |
|
238
|
recognising
That thou art one of royal race, invoke
The Maker's blessings on thee. |
بداند که هستی تو خسرونژاد
کند آفریننده را بر تو یاد |
|
239
|
Take five steeds
With golden trappings, and ten archimages,
All men of reputation and degree, |
ببر پنج بالای زرّین ستام
سرافراز ده موبد نیکنام |
|
240
|
Proceed to Rustam's house, and do thine errand
With right good will. |
هم از راه تا خان رستم بران
مکن کار بر خویشتن برگران |
|
241 |
Greet him from us, be kind,
Address him, adding compliments, |
درودش ده از ما و خوبی نمای
بیارای گفتار و چربی فزای |
|
242
|
and say:—
‘Let him that groweth great and keepeth all
The world unscathed |
بگویش که هرکس که گردد بلند
جهاندار وز هر بدی بیگزند |
|
243
|
give thanks to God that He
At all times recogniseth excellence; |
ز دادار باید که دارد سپاس
که اوی است جاوید نیکیشناس |
|
244
|
Howbeit one that is both great and good,
And keepeth his own heart from frowardness, |
چو باشد فزایندهٔ نیکویی
بپرهیز دارد سر از بدخویی |
|
245
|
Will find his might and riches all the more,
Be happy in this Hostel by the way, |
بیفزایدش کامگاری و گنج
بود شادمان در سرای سپنج |
|
246
|
And, by renouncing every sordid aim,
Hereafter compass Paradise. |
چو دوری گزیند ز کردار زشت
بیابد بدان گیتی اندر بهشت |
|
247
|
With us
Both good and evil are but transient things
As all of wisdom know. |
بد و نیک بر ما همی بگذرد
چنین داند آن کس که دارد خرد |
|
248
|
Dark dust at last
Will be our couch, our spirit wing to God. |
سرانجام بستر بود تیرهخاک
بپَّرد روان سوی یزدان پاک |
|
249
|
Those that know Him will toil to serve the Sháhs. |
به گیتی هر آن کس که نیکی شناخت
بکوشید و با شهریاران بساخت |
|
250
|
|
همان بَر که کاری همان بدروی
سخن هرچه گویی همان بشنوی |
|
251
|
And now let us appraise thee faithfully
Without exaggeration or default, |
کنون از تو اندازه گیریم راست
نباید برین بر فزون و نه کاست |
|
252
|
For thou hast lived through countless years and seen
Full many a king on earth. |
که بگذاشتی سالیان بیشمار
به گیتی بدیدی بسی شهریار |
|
253
|
Thou know'st that 'tis
Unseemly to hark back from wisdom's way |
اگر بازجویی ز راه خرد
بدانی که چونین نه اندر خورد |
|
Go to Part 6b
Part 7a Go to
Part 7b |
| |
