|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
AUDIO Part 6 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 3a
Part 3b Go to
Part 4a |
Text & Translation |
|
95
|
assured to me the realm
And throne, and pleaded much. |
مرا پادشاهی پذیرفت و تخت
بر آن نیز چندی بکوشید سخت |
96
|
‘These heavy chains, these columns, and these shackles
By blacksmiths riveted, |
بدو گفتم این بندهای گران
به زنجیر و مسمار آهنگران |
97
|
|
بمانم چنین هم به فرمان شاه
نخواهم سپاه و نخواهم کلاه |
98
|
will I display
To God upon the Great Day of Account,
And cry to Him against the evil-doer.’ |
به یزدان نمایم به روز شمار بنالم ز بدگوی با کردگار |
99
|
|
مرا گفت گر پند من نشنوی
بسازی ابر تخت بر بدخوی |
100
|
He said to me: ‘The blood of all our princes—
Men of high rank and armed with massive maces— |
دگر گفت کز خون چندان سران
سرافراز با گرزهای گران |
101
|
Shot down by arrows on the battlefield;
Thy sisters carried captive; |
بر آن رزمگه خسته تنها به تیر
همان خواهرانت ببرده اسیر |
102
|
Farshídward,
The noble warrior, o'erthrown and wounded
Upon the field of battle; |
دگر گُردِ آزاده فرشیدورد
فگندهست خسته به دشت نبرد |
103
|
and the Sháh
Himself in flight before the Turkmans, writhing
At having put Asfandiyár in bonds— |
ز ترکان گریزان شده شهریار همی پیچد از بندِ اسفندیار |
104
|
Is not thy heart on fire at things like these,
And all this travail, grief, and misery?’ |
نسوزد دلت بر چنین کارها
بدین درد و تیمار و آزارها |
105
|
He added much—words fraught with grief and anguish. |
سخنها جزین نیز بسیار گفت که گفتار با درد و غم بود جفت |
106
|
I burst
my yoke and bonds, and came apace
Before the ruler of the flock. |
غل و بند بر هم شکستم همه
دوان آمدم نزد شاهِ رمه |
107
|
I slew
Unnumbered foes; the Sháh approved my deeds. |
ازیشان بکشتم فزون از شمار ز کردار من شاد شد شهریار |
108
|
If I should speak about the Seven Stages
Good sooth! I ne'er should end. |
گر از هفتخوان برشمارم سخن همانا که هرگز نیاید به بن |
109
|
I glorified
The name of Sháh Gushtásp, I took the head
Off from Arjásp |
ز تن باز کردم سر ارجاسب را برافراختم نام گشتاسب را |
110
|
and brought his wife and children,
His crown and throne and treasure, to this court. |
زن و کودکانش بدین بارگاه بیاوردم آن گنج و تخت و کلاه |
111
|
The goods thou placed'st in the treasury;
My capital was blood, my profit toil. |
همه نیکوئیها بکردی به گنج مرا مایه خون آمد و درد و رنج |
112
|
Thou wast so full of promise, oath, and pledge
That I more readily performed thy bidding. |
ز بس بند و سوگند و پیمان تو همی نگذرم من ز فرمان تو |
113
|
Thou said'st: ‘If I shall look on thee again
I will esteem thee dearer than my soul, |
همی گفتی ار باز بینم تو را ز روشن روان برگزینم تو را |
114
|
And give thee diadem and ivory throne,
Because thy courage meriteth the crown.’ |
سپارم تو را افسر و تخت عاج
که هستی به مردی سزاوار تاج |
115
|
Now I am shamed before the mighty men,
Who say: ‘Where are thy treasures and thy host?’ |
مرا از بزرگان برین شرم خاست که گویند گنج و سپاهت کجاست |
116
|
What pretext hast thou? What is my position?
For what end have I gone through all the toil?It is the part
of Sháhs to keep their word;
They do not break their bonds and covenants.
Now therefore set the crown on thy son's head
As thine own father crowned thee in his stead.” |
بهانه کنون چیست من بر چیم پر از رنج پویان ز بهر کیم |
Go to Part 3a
Part 3b Go to
Part 4a |
|