1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c 
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 6 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 3a     Part 3b     Go to Part 4a

Text & Translation  
95 assured to me the realm
And throne, and pleaded much.
مرا پادشاهی پذیرفت و تخت
بر آن نیز چندی بکوشید سخت
96 ‘These heavy chains, these columns, and these shackles
By blacksmiths riveted,
بدو گفتم این بندهای گران
به زنجیر و مسمار آهنگران
97   بمانم چنین هم به فرمان شاه
نخواهم سپاه و نخواهم کلاه
98 will I display
To God upon the Great Day of Account,
And cry to Him against the evil-doer.’
به یزدان نمایم به روز شمار
بنالم ز بدگوی با کردگار
99   مرا گفت گر پند من نشنوی
بسازی ابر تخت بر بدخوی
100 He said to me: ‘The blood of all our princes—
Men of high rank and armed with massive maces—
دگر گفت کز خون چندان سران
سرافراز با گرزهای گران
101 Shot down by arrows on the battlefield;
Thy sisters carried captive;
بر آن رزمگه خسته تن‌ها به تیر
همان خواهرانت ببرده اسیر
102 Farshídward,
The noble warrior, o'erthrown and wounded
Upon the field of battle;
دگر گُردِ آزاده فرشیدورد
فگنده‌ست خسته به دشت نبرد
103 and the Sháh
Himself in flight before the Turkmans, writhing
At having put Asfandiyár in bonds—
ز ترکان گریزان شده شهریار
همی پیچد از بندِ اسفندیار
104 Is not thy heart on fire at things like these,
And all this travail, grief, and misery?’
نسوزد دلت بر چنین کارها
بدین درد و تیمار و آزارها
105 He added much—words fraught with grief and anguish. سخن‌ها جزین نیز بسیار گفت
که گفتار با درد و غم بود جفت
106 I burst my yoke and bonds, and came apace
Before the ruler of the flock.
غل و بند بر هم شکستم همه
دوان آمدم نزد شاهِ رمه
107 I slew
Unnumbered foes; the Sháh approved my deeds.
ازیشان بکشتم فزون از شمار
ز کردار من شاد شد شهریار
108 If I should speak about the Seven Stages
Good sooth! I ne'er should end.
گر از هفتخوان برشمارم سخن
همانا که هرگز نیاید به بن
109 I glorified
The name of Sháh Gushtásp, I took the head
Off from Arjásp
ز تن باز کردم سر ارجاسب را
برافراختم نام گشتاسب را
110 and brought his wife and children,
His crown and throne and treasure, to this court.
زن و کودکانش بدین بارگاه
بیاوردم آن گنج و تخت و کلاه
111 The goods thou placed'st in the treasury;
My capital was blood, my profit toil.
همه نیکوئی‌ها بکردی به گنج
مرا مایه خون آمد و درد و رنج
112 Thou wast so full of promise, oath, and pledge
That I more readily performed thy bidding.
ز بس بند و سوگند و پیمان تو
همی نگذرم من ز فرمان تو
113 Thou said'st: ‘If I shall look on thee again
I will esteem thee dearer than my soul,
همی گفتی ار باز بینم تو را
ز روشن روان برگزینم تو را
114 And give thee diadem and ivory throne,
Because thy courage meriteth the crown.’
سپارم تو را افسر و تخت عاج
که هستی به مردی سزاوار تاج
115 Now I am shamed before the mighty men,
Who say: ‘Where are thy treasures and thy host?’
مرا از بزرگان برین شرم خاست
 که گویند گنج و سپاهت کجاست
116 What pretext hast thou? What is my position?
For what end have I gone through all the toil?

It is the part of Sháhs to keep their word;
They do not break their bonds and covenants.
Now therefore set the crown on thy son's head
As thine own father crowned thee in his stead.”

بهانه کنون چیست من بر چیم
پر از رنج پویان ز بهر کیم

Go to Part 3a     Part 3b     Go to Part 4a