|
|
|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
|
AUDIO Part 65 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 24c
Part 24d Go to
Part 25a |
|
Text & Translation |
|
|
1195
|
The prince's camp-enclosure was all dust,
And every noble had his raiment rent. |
سراپرده‌ٔ شاه پر خاک بود
همه جامهٔ مهتران چاک بود |
|
1196
|
Asfandiyár, alighting from his steed,
Clasped to his breast the heads of those two slain, |
فرود آمد از باره اسفندیار
نهاد آن سر سرکشان برکنار |
|
1197
|
And said: “Alas ye two young warriors!
Where have your souls gone from these forms of yours?” |
همی گفت زارا دو گُرد جوان
که جانتان شد از کالبد با توان |
|
1198
|
Then said he unto Bishútan: “Arise,
And weep no more the slain. |
چنین گفت پس با پشوتن که خیز
برین کشتگان آبْ چندین مریز |
|
1199
|
I see no good
In pouring blood. We should not cling to life. |
که سودی نبینم ز خون ریختن
نشاید به مرگ اندر آویختن |
|
1200
|
We all are born to die, both old and young,
And when we pass may wisdom succour us.” |
همه مرگ را ایم برنا و پیر
برفتن خرد بادْمان دستگیر |
|
1201
|
On teaken litters holding golden coffins
He sent those corpses to the Sháh, |
به تابوت زرین و در مهد ساج
فرستادشان زی خداوند تاج |
|
1202
|
his sire,
The master of the crown, and with this message:—
“This branch of thy design hath borne its fruit. |
پیامی فرستاد نزد پدر
که آن شاخِ رای تو آمد به بر |
|
1203
|
Thou didst launch forth the boat upon the water
By seeking for the servitude of Rustam. |
تو کشتی به آب اندر انداختی
ز رستم همی چاکری ساختی |
|
1204 |
When thou behold'st the bier of Núsh Ázar
And Mihr-i-Núsh be less intent on wrong. |
چو تابوت نوش‌آذر و مهرنوش
ببینی تو در آز چندین مکوش |
|
1205
|
The bull Asfandiyár is in his hide:
I know not what the future may bring forth.” |
به چرم اندر است گاو اسفندیار
ندانم چه راند بدو روزگار |
|
1206 |
He sat upon his throne in grief and mourning,
And pondered Rustam's words. |
نشست از بر تخت با سوک و درد
سخن‌های رستم همه یاد کرد |
|
1207
|
Then spake he thus
To Bishútan: “The Lion cowereth
Before the brave man's grip. |
چنین گفت پس با پشوتن که شیر
بپیچد ز چنگال مرد دلیر |
|
1208 |
Today when I
Saw Rustam like an elephant in stature |
به رستم نگه کردم امروز من
بر آن بُرز بالای آن پیلتن |
|
1209 |
And mien I offered praise to holy God,
The Author of our hopes and of our fears, |
ستایش گرفتم به یزدان پاک
کزوی است امّید و زو بیم و باک |
|
1210 |
Who in His providence had formed him thus.
Praise be to Him, the Maker of the world! |
که پروردگار آن چنان آفرید
بر آن آفرین کو جهان آفرید |
|
1211 |
What actions once were Rustam's, he that used
To drop his fish-hook in the sea of Chín |
چنین کارها رفت بر دست او
که دریای چین بود تا شست او |
|
1212
|
And land the crocodile, and with his breath
Suck in the leopard on the waste! |
همی برکشیدی ز دریا نهنگ
به دم در کشیدی ز هامون پلنگ |
|
1213
|
Yet I
Have wounded him with arrows till the ground
Hath come to be a puddle with his blood. |
بر آن سان بخستم تنش را به تیر
که از خون او خاک شد آبگیر |
|
1214 |
He left the field afoot, he scaled the heights,
And armed and armoured hurried to the river. |
ز بالا پیاده به پیمان برفت
سوی رود با گبر و شمشیر تفت |
|
1215 |
He made the passage, wounded as he was,
With all his body full of arrow-heads; |
برآمد چنان خسته زان آبگیر
سراسر تنش پر ز پیکان تیر |
|
1216 |
But still methinketh, when he reacheth home,
His soul will quit it and to Saturn roam.” |
برآنم که چون او به ایوان رسد
روانش ز ایوان به کیوان رسد |
|
Go to Part 24c
Part 24d Go to
Part 25a |
| |
