1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 60 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 23a     Part 23b     Go to Part 23c

Text & Translation  
1093 Him Núsh Ázar espied, drew sword, چو از دور نوش‌آذر او را بدید
بزد دست و تیغ از میان برکشید
1094  and smote
His foeman's head, who came from steed to dust.
یکی تیغ زد بر سر و گردنش
بدو نیمه شد پیل‌پیکرْ تنش
1095 Zawára spurred his warhorse, neared, and cried
To Núsh Ázar:
زواره برانگیخت اسب نبرد
به تندی به نوش‌آذر آواز کرد
1096 “Him hast thou slain and now
Stand fast thyself! I do not call Alwá
A horseman.”
که او را فگندی کنون پای دار
چو الوای را من نخوانم سوار
1097 With his spear he smote the head
Of Núsh Ázar, who tumbled to the ground.
زواره یکی نیزه زد بر برش
به خاک اندر آمد همانگه سرش
1098 The day turned 'gainst his host when he was slain. چو نوش‌آذر نامور کشته شد
سپه را همه روز برگشته شد
1099 His youthful brother Mihr-i-Núsh, a swordsman,
In tears, with troubled
heart,
برادرش گریان و دل پر ز جوش
جوانی که بد نام او مهرنوش
1100 in dudgeon spurred
His elephantine steed and from the centre
غمی شد دل مرد شمشیرزن
برانگیخت آن باره‌ٔ پیلتن
1101 Advanced before the lines with lips a-foam
Through anguish,
برفت از میان سپه پیش صف
ز درد جگر بر لب آورده کف
1102 while for his part Farámarz,
Like maddened elephant, came, Indian sword
In hand,
وزان سو فرامرز چون پیل مست
بیامد یکی تیغ هندی به دست
1103 and closed with noble Mihr-i-Núsh
While both hosts shouted.
برآویخت با او همی مهرنوش
دو رویه ز لشکر برآمد خروش
1104 Both antagonists
Were noble youths—a prince and paladin;
گرامی دو پرخاشجوی جوان
یکی شاهزاده دگر پهلوان
1105 They were as fierce as lions combative,
And with their swords belaboured one another.
چو شیران جنگی برآشوفتند
همی بر سر یکدگر کوفتند
1106 Though Mihr-i-Núsh was active on the field
He had not strength to fight with Farámarz.
در آوردگه تیز شد مهرنوش
نبودش همی با فرامرز توش
1107 The young prince raised his sword and hoped to lay
His famous foeman's head upon the dust,
بزد تیغ بر گردن اسب خویش
سر بادپای اندر افگند پیش
1108 But struck the blow upon his own steed's neck
So that it came down headlong to the ground,
And Farámarz dispatched him thus unhorsed;
The battlefield was reddened with his blood.
فرامرز کردش پیاده تباه
ز خون لعل شد خاک آوردگاه
1109 Now when Bahman beheld his brothers slain,
And all the soil beneath them turned to mire
چو بهمن برادرش را کشته دید
زمین زیر او چون گل آغشته دید
1110 With gore, he came up to Asfandiyár,
When he was in the hottest of the fight,
بیامد دوان نزد اسفندیار
به جایی که بود آتش کارزار
1111 And said to him: “O ardent sire! a host
Of Sigzians hath come forth to strive with us!
بدو گفت کای نره شیر ژیان
سپاهی به جنگ آمد از سگزیان
1112 Thy two sons—Núsh Ázar and Mihr-i-Núsh—
Have yielded wretchedly their lives to them.
دو پور تو نوش‌آذر و مهرنوش
بخواری به سگزی سپردند هوش

Go to Part 23a     Part 23b     Go to Part 23c