|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
AUDIO Part 5 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 2c
Part 3a Go to
Part 3b |
Text & Translation |
|
title 3 |
How Asfandiyár demanded the Kingdom from his Father |
پر از رنج پویان ز بهر کیم؟ برشمردن اسفندیار خدمات خود را |
75
|
When night had gathered up its reins and gone,
And when the dawn had raised its shining spear, |
چو بگذشت شب گرد کرده عنان
برآورد خورشید رخشان سنان |
76
|
The Sháh sat down upon the throne of gold,
And glorious Asfandiyár approached. |
نشست از بر تخت زر شهریار
بشد پیش او فرّخ اسفندیار |
77
|
He stood before the presence of his sire
In deep concern, slave-like with folded arms, |
همی بود پیشش پرستارفش
پراندیشه و دست کرده به کش |
78
|
And when the throng of warriors and nobles
Had gathered round the Sháh, |
چو در پیش او انجمن شد سپاه ز ناموران و ز گردان شاه |
79
|
and when the archmages
Were ranged in line before his throne, and when
The captains of the host stood ranked before him, |
همه موبدان پیش او بر رده
ز اسپهبدان پیش او صف زده |
80
|
Asfandiyár, the elephantine chief,
Began to vent his grievances, and said:— |
پس اسفندیار آن یل پیلتن
برآورد از درد آنگه سخن |
81
|
‘O Sháh! live evermore. Upon the earth
The Grace of God is thine. |
بدو گفت شاها انوشه بدی
توی بر زمین فرّهِ ایزدی |
82
|
Through thee are love
And justice manifest, and crown and throne
Adorned. |
سر داد و مهر از تو پیدا شدهست
همان تاج و تخت از تو زیبا شدست |
83
|
A slave am I to thee, my sire!
And run to do thy will. |
تو شاهی پدر من تو را بندهام
همیشه به رای تو پویندهام |
84
|
Thou knowest how
Arjásp came hither for religion's sake
With cavaliers from Chín, |
تو دانی که ارجاسب از بهر دین
بیامد چنان با سواران چین |
85
|
while I had sworn
A mighty oath e'en as God prompted me:— |
بخوردم من آن سخت سوگندها
بپذرفتم آن ایزدی پندها |
86
|
‘Whoever shall make wreckage of the Faith,
And give his heart to idol-worshipping, |
که هرکس که آرد به دین در شکست
دلش تاب گیرد شود بتپرست |
87
|
Him will I smite asunder and fear none.’ |
میانش به خنجر کنم به دو نیم
نباشد مرا از کسی ترس و بیم |
88
|
So when Arjásp came forth to war I shrank not
From fighting that fierce Leopard; |
وزان پس که ارجاسب آمد به جنگ
نه بر گشتم از جنگ دشتی پلنگ |
89
|
yet didst thou
Disgrace me at the instance of Gurazm,
When quaffing royally upon a feast-day, |
مرا خوار کردی به گفت گرزم
که جام خورش خواستی روز بزم |
90
|
Didst put my body into heavy bonds,
And blacksmiths riveted my chains and fetters; |
ببستی تن من به بند گران
ستونها و مسمار آهنگران |
91
|
Didst send me to the hold of Gumbadán,
And give me up to strangers in contempt. |
سوی گنبدان دژ فرستادیم
ز خواری به بدکارگان دادیم |
92
|
On quitting Balkh thou wentest to Zábul,
Regarding warfare merely as a feast, |
به زاول شدی بلخ بگذاشتی
همه رزم را بزم پنداشتی |
93
|
And though consigning Sháh Luhrásp to death
Beheldest not the falchion of Arjásp. |
بدیدی همی تیغ ارجاسب را فگندی به خون پیرْ لهراسب را |
94
|
Jámásp, when he arrived, saw me in bonds,
And scathed thereby, |
چو جاماسب آمد مرا بسته دید
وزان بستگیها تنم خسته دید |
Go to Part 2c
Part 3a Go to
Part 3b |
|