|
|
|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
|
AUDIO Part 21 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 9a
Part 9b Go to
Part 9c |
|
Text & Translation |
|
|
352
|
He gat upon his wind-swift steed and quitted
The mountain in a muse, |
نشست از بر باره‌ٔ بادپای
پراندیشه از کوه شد بازِ جای |
|
353
|
informed the archmages
About the wonder that he had beheld,
And quietly proceeded on his way |
بگفت آن شگفتی به موبد که دید
وزان راهِ آسان سر اندر کشید |
|
354
|
When he was hard upon the hunting-ground
The peerless Rustam spied him as he came, |
چو آمد به نزدیک نخچیرگاه
هم‌انگه تهمتن بدیدش به راه |
|
355
|
And asked an archimage: “What man is this?
I take him for a kinsman of Gushtásp.” |
به موبد چنین گفت کین مرد کیست
من ایدون گمانم که گشتاسبی‌ست |
|
356
|
Then Rustam with Zawára and the rest,
Both great and small, went forth to meet Bahman, |
پذیره شدش با زواره بهم
به نخچیرگه هر که بد بیش و کم |
|
357
|
Who swift as smoke alighted from his steed,
Exchanging greetings and all courtesies, |
پیاده شد از باره بهمن چو دود
بپرسیدش و نیکوی‌ها فزود |
|
358
|
And Rustam said to him: “Until thou tellest
Thy name thou wilt not get thy will of me.” |
بدو گفت رستم که تا نام خویش
نگویی نیابی ز من کام خویش |
|
359 |
The youth replied: “Renowned Bahman am I,
Son of Asfandiyár, that upright prince.” |
بدو گفت من پور اسفندیار
سر راستان بهمن نامدار |
|
360
|
The paladin embraced him on the spot,
And made excuses for his tardy coming. |
ورا پهلوان زود در بر گرفت
ز دیر آمدن پوزش اندر گرفت |
|
361 |
Then both with their respective retinues
Set forth for Rustam's camp. |
برفتند هر دو به جای نشست
خود و نامداران خسروپرست |
|
362
|
Now when Bahman
Was seated he gave greetings for himself
And for the Sháh and the Íránians. |
چو بنشست بهمن بدادش درود
ز شاه و ز ایرانیان برفزود |
|
363
|
“Asfandiyár,” he then went on to say,
“Hath journeyed from the court as quick as fire |
از آن پس چنین گفت کاسفندیار
چو آتش برفت از در شهریار |
|
364
|
And, as the Sháh, victorious and exalted,
Enjoined him, pitched his camp on the Hírmund. |
سراپرده زد بر لبِ هیرمند
به فرمان فرخنده شاه بلند |
|
365
|
Now if the noble cavalier will hear me
I have a message from Asfandiyár.” |
پیامی رسانم ز اسفندیار
اگر بشنود پهلوان سوار |
|
366
|
“The Sháh's son,” Rustam answered, “hath endured
Much and hath travelled far; |
چنین گفت رستم که فرمان شاه
برآنم که برتر ز خورشید و ماه |
|
367
|
so first of all
Let us partake of what we have, and then
The world is at thy bidding.” |
خوریم آنچه داریم چیزی نخست
پس آنگه جهان زیر فرمان تست |
|
368
|
On the board
He laid new bread and hot roast onager; |
بگسترد بر سفره بر نانِ نرم
یکی گورِ بریان بیاورد گرم |
|
369
|
Slaves helped Bahman and matchless Rustam parled. |
چو دستار خوان پیش بهمن نهاد
گذشته سخن‌ها برو کرد یاد |
|
370
|
He placed his brother by the prince but summoned
No other nobles to the feast. |
برادرش را نیز با خود نشاند
وزان نامداران کسان را نخواند |
|
371
|
A second onager before himself—
His customary portion at each meal. |
دگر گور بنهاد در پیش خویش
که هر بار گوری بدی خوردنیش |
|
Go to Part 9a
Part 9b Go to
Part 9c |
| |
