|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
AUDIO Part 46 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 19a
Part 19b Go to
Part 19c |
Text & Translation |
|
825
|
Wilt leave the plain and come to mine abode,
Wilt for a season be my joyous guest, |
ز دشت اندر آیی سوی خان من
بوی شاد یک چند مهمان من |
826
|
I will accomplish all that I have said,
And set before thee wisdom as a guide. |
سخن هرچه گفتم بجای آورم
خرد پیش تو رهنمای آورم |
827
|
Pause for a while and strive not after ill;
Show courage and regain thy common sense.” |
بیاسای چندی و با بد مکوش سوی مردمی یاز و باز آر هوش |
828
|
Asfandiyár, the hero, thus rejoined:—
“Sow not a seed that ne'er will grow. |
چنین گفت با او یل اسفندیار
که تخمی که هرگز نروید مکار |
829
|
Tomorrow
Thou shalt behold the accomplishment of heroes
What time I gird my girdle for the fray. |
تو فردا ببینی ز مردان هنر
چو من تاختن را ببندم کمر |
830
|
Moreover do not glorify thyself;
Go home and fit thee for tomorrow's work. |
تن خویش را نیز مستای هیچ
به ایوان شو و کار فردا بسیچ |
831
|
Thou shalt perceive that in the ranks of war
I am the same as in my revelry. |
ببینی که من در صف کارزار
چنانم چو با باده و میگسار |
832 |
Submit to fetters at the Sháh's command
What time we quit Zábul and seek Írán,
And come before the monarch of the brave.” |
چو از شهر زاول به ایران شوم
به نزدیک شاه و دلیران شوم |
833 |
Attack me not upon the battlefield;
Hear mine advice; go not about to fight.
Thou shalt see prowess greater than my words;
Let it not prove a cause of grief to me.
Accept of all the counsel that I give: |
هنر بیش بینی ز گفتار من
مجوی اندرین کار تیمار من |
834
|
Then grief made Rustam ponder, and the world
Was like a wood before his eyes. |
دل رستم از غم پراندیشه شد
جهان پیش او چون یکی بیشه شد |
835 |
He thought:—
“For me to give my hands up to his bonds,
Or rise up in my might and injure him, |
که گر من دهم دست بند ورا
وگر سر فرازم گزند ورا |
836 |
Are courses both inglorious and bad,
Both novel and ill precedents. |
دو کار است هر دو به نفرین و بد
گزاینده رسمی نو آیین و بد |
837 |
Moreover,
My name will suffer from his bonds while I
By slaying him shall end but ill myself, |
هم از بند او بد شود نام من
بد آید ز گشتاسب انجام من |
838 |
And all that tell the tale throughout the world
Will never let my blame grow obsolete, |
به گِرد جهان هرکه راند سخن نکوهیدن من نگردد کهن |
839 |
Thus saying: ‘Rustam 'scaped not from a youth
Who went forth to Zábul and bound his hands.’ |
که رستم ز دست جوانی بخست
به زاول شد و دست او را ببست |
840 |
Then all my fame will turn to infamy,
I shall be smirched and be in evil odour; |
همان نام من بازگردد به ننگ نماند ز من در جهان بوی و رنگ |
841 |
While if he shall be slain upon the field
My face will pale in presence of all kings, |
وگر کشته آید به دشت نبرد شود نزد شاهان مرا رویْ زرد |
842 |
And men will say: ‘He slew the youthful prince
For speaking harshly.’ |
که او شهریاری جوان را بکشت
بدان کو سخن گفت با او درشت |
843 |
I shall be accursed,
When I am dead, and called ‘old infidel.’ |
برین بر پس از مرگ نفرین بود
همان نام من نیز بیدین بود |
844 |
Again, if I shall perish by his hand
Zábulistán will lose both hue and scent, |
وگر من شوم کشته بر دست اوی نماند به زاولستان رنگ و بوی |
Go to Part 19a
Part 19b Go to
Part 19c |
|