1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c 
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 46 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 19a     Part 19b     Go to Part 19c

Text & Translation  
825 Wilt leave the plain and come to mine abode,
Wilt for a season be my joyous guest,
ز دشت اندر آیی سوی خان من
بوی شاد یک چند مهمان من
826 I will accomplish all that I have said,
And set before thee wisdom as a guide.
سخن هرچه گفتم بجای آورم
خرد پیش تو رهنمای آورم
827 Pause for a while and strive not after ill;
Show courage and regain thy common sense.”
بیاسای چندی و با بد مکوش
سوی مردمی یاز و باز آر هوش
828 Asfandiyár, the hero, thus rejoined:—
“Sow not a seed that ne'er will grow.
چنین گفت با او یل اسفندیار
که تخمی که هرگز نروید مکار
829 Tomorrow
Thou shalt behold the accomplishment of heroes
What time I gird my girdle for the fray.
تو فردا ببینی ز مردان هنر
چو من تاختن را ببندم کمر
830 Moreover do not glorify thyself;
Go home and fit thee for tomorrow's work.
تن خویش را نیز مستای هیچ
به ایوان شو و کار فردا بسیچ
831 Thou shalt perceive that in the ranks of war
I am the same as in my revelry.
ببینی که من در صف کارزار
چنانم چو با باده و میگسار
832 Submit to fetters at the Sháh's command
What time we quit Zábul and seek Írán,
And come before the monarch of the brave.”
چو از شهر زاول به ایران شوم
به نزدیک شاه و دلیران شوم
833 Attack me not upon the battlefield;
Hear mine advice; go not about to fight.
Thou shalt see prowess greater than my words;
Let it not prove a cause of grief to me.
Accept of all the counsel that I give:
هنر بیش بینی ز گفتار من
مجوی اندرین کار تیمار من
834 Then grief made Rustam ponder, and the world
Was like a wood before his eyes.
دل رستم از غم پراندیشه شد
جهان پیش او چون یکی بیشه شد
835 He thought:—
 “For me to give my hands up to his bonds,
Or rise up in my might and injure him,
که گر من دهم دست بند ورا
وگر سر فرازم گزند ورا
836 Are courses both inglorious and bad,
Both novel and ill precedents.
دو کار است هر دو به نفرین و بد
گزاینده رسمی نو آیین و بد
837 Moreover,
My name will suffer from his bonds while I
By slaying him shall end but ill myself,
هم از بند او بد شود نام من
بد آید ز گشتاسب انجام من
838 And all that tell the tale throughout the world
Will never let my blame grow obsolete,
به گِرد جهان هرکه راند سخن
نکوهیدن من نگردد کهن
839 Thus saying: ‘Rustam 'scaped not from a youth
Who went forth to Zábul and bound his hands.’
که رستم ز دست جوانی بخست
به زاول شد و دست او را ببست
840 Then all my fame will turn to infamy,
I shall be smirched and be in evil odour;
همان نام من بازگردد به ننگ
نماند ز من در جهان بوی و رنگ
841 While if he shall be slain upon the field
My face will pale in presence of all kings,
وگر کشته آید به دشت نبرد
شود نزد شاهان مرا رویْ زرد
842 And men will say: ‘He slew the youthful prince
For speaking harshly.’
که او شهریاری جوان را بکشت
بدان کو سخن گفت با او درشت
843 I shall be accursed,
When I am dead, and called ‘old infidel.’
برین بر پس از مرگ نفرین بود
همان نام من نیز بی‌دین بود
844 Again, if I shall perish by his hand
Zábulistán will lose both hue and scent,
وگر من شوم کشته بر دست اوی
نماند به زاولستان رنگ و بوی

Go to Part 19a     Part 19b     Go to Part 19c