1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 71 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 26c     Part 26d     Go to Part 27a

Text & Translation  
1305   برفتند و ما را سپردند جای
جهان را چنین است آیین و رای
1306 And, mounting, fared until he reached the sea,
And saw the air all dark with the Símurgh.
همی راند تا پیش دریا رسید
ز سیمرغ روی هوا تیره دید
1307 When Rustam had arrived beside the waters
That noble bird descended, and he saw,
چو آمد به نزدیک دریا فراز
فرود آمد آن مرغ گردنفراز
1308 Sprung from the soil and with its head in air,
A tamarisk, and on it perched that fowl
Imperious. She showed him a dry path,
The scent of musk exhaling from her breath,
به رستم نمود آن زمان راه خشک
همی آمد از باد او بوی مشک
1309 Then bidding him come near to her she stroked
The feathers of her wing upon his head.
بمالید بر ترکش پر خویش
بفرمود تا رستم آمدش پیش
1310   گزی دید بر خاک سر بر هوا
نشست از برش مرغ فرمانروا
1311 “Choose out the straightest, longest, slenderest bough,” بدو گفت شاخی گزین راست‌تر
سرش برترین و تنش کاست‌تر
1312 She said to him, “because this tamarisk
Is fatal to Asfandiyár;
so hold not
This wood of small account.
بدان گز بود هوش اسفندیار
تو این چوب را خوار مایه مدار
1313 so hold not
This wood of small account. Let it be straightened
Before the fire, choose good, old arrow-heads,
بر آتش مرین چوب را راست کن
نگه کن یکی نغزْ پیکان کهن
1314 And fit it with three feathers and two points.
Now have I shown thee how to work him woe.”
بنهْ پرّ و پیکان و برو بر نشان
نمودم ترا از گزندش نشان
1315 When Rustam had cut off the branch he went
Back from the sea toward his hall and hold
چو ببرید رستم تن شاخ گز
بیامد ز دریا به ایوان و رز
1316 With the Símurgh still acting as his guide,
And, as she kept above his head,
بر آن کار سیمرغ بد رهنمای
همی بود بر تارک او به پای
1317 she said:—
“Now when Asfandiyár shall seek to fight thee
بدو گفت اکنون چو اسفندیار
بیاید بجوید ز تو کارزار
1318 Petition him, ask him to do thee right,
And knock not at the door of loss.
تو خواهش کن و لابه و راستی
مکوب ایچ گونه درِ کاستی
1319 Perchance
Soft words may turn him, and he may recall
Old times,
مگر بازگردد به شیرین سخن
به یاد آیدش روزگار کهن
1320 for thou hast lived so long in toil
And hardship for the great.
که تو چند گه بودی اندر جهان
به رنج و به سختی ز بهر مهان
1321 If he reject
All that thou canst advance, and if he treat thee
As one of little worth,
چو پوزش کنی چند نپذیردت
همی از فرومایگان گیردت
1322 string up thy bow,
And set thereon this shaft of tamarisk,
This fosterling of bane.
بزه کن کمان را و این چوب گز
بدین گونه پرورده در آب رز
1323 Aim at his eyes,
Straight, with both hands as one that worshippeth
The tamarisk,
ابَر چشم او راست کن هر دو دست
چنان چون بود مردم گزپرست
1324 and Destiny will bear
The arrow thither straight. He will be blinded,
And fortune rage at him.”
زمانه برد راست آن را به چشم
بدانگه که باشد دلت پر ز خشم
1325 Then the Símurgh,
Embracing Zál as woof embraceth warp
تن زال را مرغ پدرود کرد
ازو تار وز خویشتن پود کرد
1326 In bidding him farewell, took flight content,
While Rustam, when he saw her in the air,
از آنجایگه نیک‌دل برپرید
چو اندر هوا رستم او را بدید
1327 Took order to prepare a goodly fire,
And straightened out thereby the tamarisk wood.
یکی آتش چوب پرتاب کرد
دلش را بر آن رزم شاداب کرد
1328 He fitted arrow-heads upon the shaft,
And fixed the feathers to the finished haft.
یکی تیز پیکان بدو در نشاند
چپ و راست پرها بروبر نشاند

Go to Part 26c     Part 26d     Go to Part 27a