1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 62 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 23c     Part 24a     Go to Part 24b

Text & Translation  
title 24 How Rustam fled to the Heights چرا پیل جنگی چو روباه گشت؟
شکست رستم از اسفندیار
1135 They took their bows and shafts of poplar wood;
The sun's face lost its lustre;
کمان برگرفتند و تیر خدنگ
ببردند از روی خورشید رنگ
1136 but, while Rustam
And Rakhsh both suffered injury whenever
ز پیکان همی آتش افروختند
به بر بر زره را همی دوختند
1137 A shaft was loosened from the prince's hand,
The shafts of Rustam injured not the prince,
دل شاه ایران بدان تنگ شد
بُروها و چهرش پر آژنگ شد
1138 And noble Rustam, in bewilderment
At such a contest, said: “The warrior,
Asfandiyár, hath got a form of brass!”
When Rakhsh was growing weak beneath those
arrows,
And neither horse nor warrior were whole,
چو او دست بردی به سوی کمان
نرستی کس از تیر او بی‌گمان
1139   به رنگ طبرخون شدی این جهان
شدی آفتاب از نهیبش نهان
1140   یکی چرخ را برکشید از شگاع
تو گفتی که خورشید شد در شراع
1141   به تیری که پیکانش الماس بود
زره پیش او همچو قرطاس بود
1142   چو او از کمان تیر بگشاد شست
تن رستم و رخش جنگی بخست
1143   بر رخش از آن تیرها گشت سست
نبد باره و مرد جنگی درست
1144   همی تاخت بر گَردش اسفندیار
نیامد برو تیر رستم به کار
1145 The rider lighted wind-like from his steed,
And set his noble face toward the heights,
فرود آمد از رخش رستم چو باد
سر نامور سوی بالا نهاد
1146 While wounded Rakhsh went on his homeward way,
And so became a stranger to his lord.
همان رخش رخشان سوی خانه شد
چنین با خداوند بیگانه شد
1147 The blood was pouring down from Rustam's body,
That Mount Bístún was weak and all a-tremble.
به بالا ز رستم همی رفت خون
بشد سست و لرزان که بیستون
1148 Asfandiyár laughed out at seeing it,
And cried: “O famous Rustam!
بخندید چون دیدش اسفندیار
بدو گفت کای رستم نامدار
1149 why hath strength
Departed from the maddened Elephant?
Why is the iron Mountain pierced by arrows?
چرا گم شد آن نیروی پیل مست
ز پیکان چرا پیل جنگی بخست
1150 Oh! whither have thy mace and manhood gone,
Thy Grace divine and eminence in war?
کجا رفت آن مردی و گرز تو
به رزم اندرون فرّه و بُرز تو
1151 Why hast thou fled away and scaled the heights
Because thou heard'st a mighty Lion's voice?
گریزان به بالا چرا برشدی
چو آواز شیر ژیان بشندی
1152 Art thou not he that caused the dívs to wail,
And singed wild beasts with flashes from his sword?
چرا پیل جنگی چو روباه گشت
ز رزمت چنین دست کوتاه گشت
1153 Why hath the elephant of war turned fox,
And grown thus impotent in fight?”
تو آنی که دیو از تو گریان شدی
دد از تَفِ تیغ تو بریان شدی
1154 Zawára
Perceived the step of glossy Rakhsh, who came
From far all wounded,
زواره پی رخش ناگه بدید
کز آن رود با خستگی در کشید

Go to Part 23c     Part 24a     Go to Part 24b