1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 8 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 4a     Part 4b     Go to Part 4c

Text & Translation  
137 From Minúchihr as far as Kai Kubád
The whole state of Írán rejoiced in him.
ز گاه منوچهر تا کیقباد
دل شهریاران بدو بود شاد
138   نکوکارتر زو به ایران کسی
نبوده‌ست کآورد نیکی بسی
139 Men called him: ‘Lord of Rakhsh,’ ‘World-conqueror,’
‘King-maker,’ ‘Lion-queller.’ He is great;
همی خواندندش خداوند رخش
جهانگیر و شیراوژن و تاج‌بخش
140 His fame is not a new thing in the world;
He hath his patent from Sháh Kai Khusrau,
نه اندر جهان نامداری نواست
بزرگست و با عهد کیخسرواست
141 And if the patents of the Sháhs are void
One should not seek for patents from Gushtásp!”
اگر عهد شاهان نباشد درست
نباید ز گشتاسپ منشور جست
142 The Sháh replied: “My famed, illustrious son! چنین داد پاسخ به اسفندیار
که ای شیر دلْ پرهنرْ نامدار
143 Whoe'er hath turned him from the way of God,
His patent is as is the desert-wind.
هر آنکس که از راه یزدان بگشت
همان عهد او گشت چون باد دشت
144 Thou surely must have heard how Sháh Káús
Went erring at the bidding of Iblís
همانا شنیدی که کاوس شاه
به فرمان ابلیس گم کرد راه
145 And, having sealed the sky on eagles' wings,
Fell vilely into water at Sárí.*
همی باسمان شد به پرّ عُقاب
به زاری به ساری فتاد اندر آب
146 He brought a dív's child from Hámávarán,
And made her mistress in the royal bower.*
ز هاماوران دیو زادی ببرد
شبستان شاهی مر او را سپرد
147 By her malpractice Siyáwush was slain,
The day departed from his family.*
سیاوش به آزار او کشته شد
همه دوده زیر و زبر گشته شد
148 It is not well to pass the gate of one
That turneth from his fealty to God.
کسی کو ز عهد جهاندار گشت
به گِرد در او نشاید گذشت
149 If thou art eager for the crown and throne
Lead forth the host and hie thee to Sístán.
اگر تخت خواهی ز من با کلاه
ره سیستان گیر و برکش سپاه
150 Upon arriving there bind Rustam's hands,
And bring him with the lasso on thine arm.
چو آنجا رسی دست رستم ببند
بیارش به بازو فگنده کمند
151 As for Zawára, Farámarz, and Zál,
See that they set no traps upon thy way.
زواره فرامرز و دستان سام
نباید که سازند پیش تو دام
152 Bring them afoot and running to my court,
And bring them so that all the troops may see;
پیاده دوانش بدین بارگاه
بیاور کشان تا ببیند سپاه
153 Then none hereafter will revolt from us
However he may wish it and repugn.”
از آن پس نپیچد سر از ما کسی
اگر کام اگر گنج یابد بسی
154 The chieftain frowned. “Go not about,” he said,
“To compass such designs,
سپهبد بُروها پر از تاب کرد
به شاه جهان گفت زین بازگرد
155 for neither Zál
Nor Rustam is in question here, but thou
Wouldst rid thee of Asfandiyár;
تو را نیست دستان و رستم به کار
همی راه جویی به اسفندیار
156  thou art
Concerned about the throne of empiry,
And wouldst be quit of me.
دریغ آیدت جای شاهی همی
مرا از جهان دور خواهی همی

Go to Part 4a     Part 4b     Go to Part 4c