|
|
|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
|
AUDIO Part 57 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 22a
Part 22b Go to
Part 22c |
|
Text & Translation |
|
|
1031
|
He bade
To bring helm, breastplate, spear, and ox-head mace. |
بفرمود تا جوشن و خود اوی
همان ترکش و نیزه‌ٔ جنگجوی |
|
1032
|
These brought, he clothed his shining breast and donned
His Kaian casque, |
ببردند و پوشید روشن برش
نهاد آن کلاه کیی بر سرش |
|
1033
|
then bade his sable steed
Be saddled and led forth, |
بفرمود تا زین بر اسب سیاه
نهادند و بردند نزدیک شاه |
|
1034
|
which when he saw
He in the might and puissance that he had |
چو جوشن بپوشید پرخاشجوی
ز زور و ز شادی که بود اندر اوی |
|
1035
|
Stood on the ground the butt-end of his spear,
And vaulted to the saddle as a leopard |
نهاد آن بن نیزه را بر زمین
ز خاک سیاه اندر آمد به زین |
|
1036
|
Will leap upon the back of onager
And madden it. |
به سان پلنگی که بر پشت گور
نشیند برانگیزد از گورْ شور |
|
1037
|
The soldiers marvelled at him,
And called down blessings on their noble chief, |
سپه در شگفتی فروماندند
بر آن نامدار آفرین خواندند |
|
1038 |
Who went and, drawing nigh to peerless Rustam,
Saw him upon his charger unattended, |
همی شد چو نزد تهمتن رسید
مر او را بر آن باره تنها بدید |
|
1039
|
And spake thus from his steed to Bishútan:—
“I want no friend or mate in fighting him, |
پس از بارگی با پشوتن بگفت
که ما را نباید بدو یار و جفت |
|
1040 |
For since he is alone I too will go
Alone and mount upon you lofty height.” |
چو تنهاست ما نیز تنها شویم
ز پستی بر آن تند بالا شویم |
|
1041 |
They both went forth to battle in such wise
That thou hadst said: “The world hath done with
feastings.” |
بر آن گونه رفتند هر دو به رزم
تو گفتی که اندر جهان نیست بزم |
|
1042 |
As they drew near, the old man and the young,
Both noble Lions and both paladins, |
چو نزدیک گشتند پیر و جوان
دو شیر سرافراز و دو پهلوان |
|
1043 |
Their steeds neighed; thou hadst said: “The field is rent!” |
خروش آمد از باره‌ٔ هر دو مرد
تو گفتی بدرّید دشت نبرد |
|
1044 |
And Rustam shouted: “Happy, prosperous prince! |
چنین گفت رستم به آواز سخت
که ای شاه شادان‌دل و نیک‌بخت |
|
1045 |
Be not so wroth and fierce, but hear for once
A wise man's words: |
ازین گونه مستیز و بد را مکوش
سوی مردمی یاز و باز آر هوش |
|
1046 |
if thou desirest fight
And bloodshed, and such stir and strife, permit |
اگر جنگ خواهی و خون ریختن
برین گونه سختی برآویختن |
|
1047
|
That I lead forth the horsemen of Zábul
With hauberks from Kábul upon their breasts, |
بگو تا سوار آورم زابلی
که باشند با خنجر کابلی |
|
1048
|
And do thou likewise bid the Íránians,
That men may know the jewel from the mite.
Let us bring them to battle on the field,
And for our own parts tarry for a while; |
برین رزمگه‌شان به جنگ آوریم
خود ایدر زمانی درنگ آوریم |
|
1049 |
|
بباشد به کام تو خون ریختن
ببینی تگاپوی و آویختن |
|
1050 |
Thus there will both bloodshed and fierce fighting
According to thy wish.” |
چنین پاسخ آوردش اسفندیار
که چندین چه گویی چنین نابکار |
|
Go to Part 22a
Part 22b Go to
Part 22c |
| |
