|
|
|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
|
AUDIO Part 16 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 7b
Part 7c Go to
Part 7d |
|
Text & Translation |
|
|
274
|
In that thou hast not come to his famed court,
Nor recognised his nobles, |
نرفتی بدان نامور بارگاه
نکردی بدان نامداران نگاه |
|
275
|
but hast chosen
A nook wherein thou hid'st thyself; |
کرانی گرفته‌ستی اندر جهان
که داری همی خویشتن را نهان |
|
276
|
yet how,
Unless they ban all feeling, can our chiefs
Cease to remember thee |
فرامش تو را مهتران چون کنند
مگر مغز و دل پاک بیرون کنند |
|
277
|
who hast done good
In all things always and hast raised thy head
To do the bidding of the Sháhs? |
همیشه همه نیکویی خواستی
به فرمان شاهان بیاراستی |
|
278
|
If any
Should reckon up thy toils they would exceed
Thy treasures; |
اگر برشمارد کسی رنج تو
به گیتی فزون آید از گنج تو |
|
279
|
yet no Sháh could acquiesce
In what is told of thee. |
ز شاهان کسی بر چنین داستان
ز بنده نبودند همداستان |
|
280
|
Gushtásp said: “Rustam,
Because of much goods, province, and stored treasure, |
مرا گفت رستم ز بس خواسته
هم از کشور و گنج آراسته |
|
281
|
Hath tarried at Zábul and grown bemused
With drink, and none hath profit from a drunkard. |
به زاول نشسته‌ست و گشته‌ست مست
نگیرد کس از مست چیزی به دست |
|
282 |
Though wanted he is absent from the field,
And doth not see me even at festivals.”
The Sháh was wroth and sware an oath one day
By bright day and the azure dim of night:— |
برآشفت یک روز و سوگند خورد
به روز سپید و شب لاژورد |
|
283
|
“None of this chosen host shall look on him
Here in the court unless in bonds.” |
که او را بجز بسته در بارگاه
نبیند ازین پس جهاندار شاه |
|
284
|
And now
Upon this matter have I left Írán;
The Sháh would not allow me time to breathe. |
کنون من ز ایران بدین آمدم
نبد شاه دستور تا دم زدم |
|
285
|
Be circumspect and shun the monarch's wrath:
Hast thou not seen the fury in his eyes? |
بپرهیز و پیچان شو از خشم اوی
ندیدی که خشم آورد چشم اوی |
|
286
|
If thou wilt come, obeying my command
And mourning thy remissness in the past, |
چو اینجا بیایی و فرمان کنی
روان را به پوزش گروگان کنی |
|
287
|
Then by the sun, the bright soul of Zarír,
And by that noble Lion my father's life, |
به خورشید رخشان و جان زریر
به جان پدرم آن جهاندار شیر |
|
288
|
I swear that I will make the Sháh repent,
And cause the moon and stars to shine again. |
که من زین پشیمان کنم شاه را
برافرزوم این اختر و ماه را |
|
289
|
|
که من زین که گفتم نجویم فروغ
نگردم به هر کار گِردِ دروغ |
|
290
|
Moreover Bishútan will bear me witness
That, having mind and wisdom for my guides, |
پشوتن برین بر گوای من است
روان و خرد رهنمای من است |
|
291
|
I oftentimes have tried to pacify
The Sháh, though seeing that thou wast to blame. |
همی جستم از تو من آرام شاه
ولیکن همی از تو دیدم گناه |
|
292
|
My father is the lord; I am the liege,
And never will I swerve from his command. |
پدر شهریار است و من کهترم
ز فرمان او یک زمان نگذرم |
|
293 |
A conclave of thy family should sit,
Consult, and take this matter well in hand. |
همه دوده اکنون بباید نشست
زدن رای و سودن بدین کار دست |
|
Go to Part 7b
Part 7c Go to
Part 7d |
| |
