|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
AUDIO Part 30 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 12b
Part 12c Go to
Part 12d |
Text & Translation |
|
519
|
Dost thou suspect foul play, O paladin?
Beyond all doubt the Sháh will do no wrong, |
همه از من انگار ای پهلوان
بدی ناید از شاه روشنروان |
520
|
And he hath told me: ‘I will give to thee
Mine ivory throne, my treasures, and my crown.’ |
از آن پس که من تاج بر سر نهم
جهان را به دست تو اندر نهم |
521
|
When I shall set that crown upon my head
I will entrust the whole world to thy hands.
Before the all-just God I do no wrong,
Nor shall I shame in presence of the Sháh. |
نه نزدیک دادار باشد گناه
نه شرم آیدم نیز از روی شاه |
522
|
When thou returnest to Zábulistán,
What time the gardens blossom with the rose, |
چو تو بازگردی به زابلستان
به هنگام بشکوفهٔ گلستان |
523
|
Thou shalt receive such precious gifts from me
As will adorn thy land.” |
ز من نیز یابی بسی خواسته
که گردد بر و بومت آراسته |
524
|
“O noble man!”
Said Rustam, “I have prayed the almighty Judge |
بدو گفت رستم که ای نامدار
همی جستم از داور کردگار |
525
|
That I might glad my heart by seeing thee,
But how can I give ear to these thy words? |
که خرّم کنم دل به دیدار تو
کنون چون بدیدم من آزار تو |
526
|
We both are men of rank, one old, one young,
Two paladins both wise and vigilant; |
دو گردن فرازیم پیر و جوان
خردمند و بیدار دو پهلوان |
527
|
But I am fearful of the evil eye,
And that our heads will wake from pleasant dreams. |
بترسم که چشم بد آید همی
سر از خواب خوش برگراید همی |
528
|
The Dív is making way betwixt us two
To warp thy heart by means of crown and throne. |
همی یابد اندر میان دیو راه
دلت کژ کند از پی تاج و گاه |
529
|
A thing like this would be a shame to me,
One that would last for ever, that a leader, |
یکی ننگ باشد مرا زین سخن
که تا جاودان آن نگردد کهن |
530
|
One high-born and a chieftain such as thou art,
A noble Lion and a mighty man, |
که چون تو سپهبد گزیده سری
سرافراز شیری و نامآوری |
531
|
Should come not for a while to mine abode,
Or be my guest within these coasts. |
نیایی زمانی تو در خان من
نباشی بدین مرز مهمان من |
532
|
If thou
Wilt banish this contention from thy thoughts,
And do thy best to exorcise the Dív, |
گر این تیزی از مغز بیرون کنی
بکوشی و بر دیو افسون کنی |
533
|
I will adorn my soul by sight of thee,
And do whate'er thou biddest save these bonds, |
ز من هر چه خواهی تو فرمان
کنم
به دیدار تو رامش جان کنم |
534
|
For they are utter shame, defeat, and outrage. |
مگر بند کز بند عاری بود
شکستی بود زشت کاری بود |
535
|
No one shall see me bound while I survive:
My life on that. Enough!” |
نبیند مرا زنده با بند کس
که روشن روانم بر این است و بس |
536
|
|
ز تو پیش بودند کُنداوران
نکردند پایم به بند گران |
537
|
Asfandiyár
Replied: “O memory of this world's heroes! |
به پاسخ چنین گفتش اسفندیار
که ای در جهان از گَوان یادگار |
538
|
Thy words are truth, not falsehood, and men gain
No lustre from deceit; |
همه راست گفتی نگفتی دروغ
به کژّی نگیرند مردان فروغ |
Go to Part 12b
Part 12c Go to
Part 12d |
|