1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 31 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 12c     Part 12d     Go to Part 13a

Text & Translation  
539 still Bishútan
Is cognisant of all the Sháh's commands
When I set forth.
ولیکن پشوتن شناسد که شاه
چه فرمود تا من برفتم به راه
540 ‘Bestir thyself,’ he said,
‘As touching Rustam. Be thy whole concern
To fight or bind him.’ If now I shall go,
A blithe, triumphant guest, to visit thee
In thine own home,
گر اکنون بیایم سوی خان تو
بوم شاد و پیروز مهمان تو
541 and from the Sháh's commands
Thou turn thy neck, 'twill mar mine own day's lustre.
تو گردن بپیچی ز فرمان شاه
مرا تابش روز گردد سیاه
542 For one thing I shall fight thee and employ
The leopard's instinct in that fight,
دگر آنکه گر با تو جنگ آورم
به پرخاش خوی پلنگ آورم
543 forget
The bond of bread and salt, and cast a slur
Upon the honour of my lineage;
فرامش کنم مهر نان و نمک
به من بر دگر گونه گردد فلک
544 While if I disobey the Sháh the fire
Will be my dwelling in the world to come.
وگر سربپیچم ز فرمان شاه
بدان گیتی آتش بود جایگاه
545 Yet, since thou wishest, let us pass one day
With wine in hand.
تو را آرزو گر چنین آمده‌ست
یک امروز با می بساییم دست
546 Who knoweth what may chance
Tomorrow, so we need not talk thereof?”
که داند که فردا چه شاید بدن
بدین داستانی نباید زدن
547 Said Rustam: “I will do so. I will go
And doff my road-dress.
بدو گفت رستم که ایدون کنم
شوم جامه‌ٔ راه بیرون کنم
548 For a week have I
Been hunting and been eating onager
V. 1661 Instead of lamb.
به یک هفته نخجیر کردم همی
به جای بَره گور خوردم همی
549 When things are ready call me,
And sit down with thy kinsmen at the board.”
به هنگام خوردن مرا باز خوان
چو با دوده بنشینی از پیش خوان
550 Hurt and concerned he mounted, hurried home, از آنجایگه رخش را برنشست
دل خسته را اندر اندیشه بست
551 Beheld the face of Zál, the son of Sám,
The son of Narímán,
بیامد دمان تا به ایوان رسید
رخ زال سام نریمان بدید
552 and said: “Famed chief!
I have been visiting Asfandiyár,
بدو گفت کای مهتر نامدار
رسیدم به نزدیک اسفندیار
553 And seen a horseman like a straight-stemmed cypress,
A man of wisdom, dowered with grace and Glory.
سواریش دیدم چو سرو سَهی
خردمند و با زیب و با فرَّهی
554 Thou wouldest say: ‘Sháh Farídún, the hero,
Bequeathed to him both might and understanding.’
تو گفتی که شاه فریدون گُرد
بزرگی دانایی او را سپرد
555 His presence bettereth hearsay: there doth shine
From him the Grace imperial and divine.”
به دیدن فزون آمد از آگهی
همی تافت زو فرّ شاهنشهی

Go to Part 12c     Part 12d     Go to Part 13a