|
|
|
|
The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of
Ferdawsi |
داستان رستم و اسفندیار |
|
AUDIO Part 43 All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
Go to Part 18a
Part 18b Go to
Part 18c |
|
Text & Translation |
|
|
763
|
How could he have begotten Siyáwush?
Had saintly mother not borne Kai Khusrau, |
پدرم آن دلیر گرانمایه مرد
ز ننگ اندر آن انجمن خاک خورد |
|
764
|
Who would have named Luhrásp for Sháh? |
که لهراسب را شاه بایست خواند
ازو در جهان نام چندین نماند |
|
765
|
Why vaunt
About his crown, the armlets and the throne
Of Sháh Gushtásp |
چه نازی بدین تاج گشتاسبی
بدین تازه آیین لهراسبی |
|
766
|
who saith: ‘Go, bind the hands
Of Rustam’? |
که گوید برو دست رستم ببند
نبندد مرا دست چرخ بلند |
|
767
|
Not high heaven itself shall bind them! |
که گر چرخ گوید مرا کاین نیوش
به گرز گرانش بمالم دو گوش |
|
768
|
From boyhood up to now in mine old age
I have not borne such words from any man. |
من از کودکی تا شده‌ستم کهن
بدین گونه از کس نبردم سخن |
|
769
|
To make excuses and beg off would shame me;
To speak thus mildly is a degradation.” |
مرا خواری از پوزش و خواهش است
وزین نرم گفتن مرا کاهش است |
|
770 |
Asfandiyár smiled at his violence
And, reaching out and gripping Rustam's hand, |
ز تیزیش خندان شد اسفندیار
بیازید و دستش گرفت استوار |
|
771
|
Said: “Rustam of the elephantine form!
Thou art what all have represented thee; |
بدو گفت کای رستم پیلتن
چنانی که بشنیدم از انجمن |
|
772 |
Thine arm is mighty as a lion's thigh,
Thy breast and limbs are like a lusty dragon's, |
ستبر است بازوت چون ران شیر
بر و یال چون اژدهای دلیر |
|
773 |
Thy waist is fine and slender as the pard's,
And such a chieftain beareth off the day.” |
میان تنگ و باریک همچون پلنگ
به ویژه کجا گرز گیرد به چنگ |
|
774 |
He squeezed the hand of Rustam as he spake,
But yet the youth made not the old man writhe; |
بیفشارْد چنگش میان سخن
ز برنا بخندید مرد کهن |
|
775
|
Though gall exuded from his finger-nails
Good sooth the hero writhed not with the pain. |
ز ناخن فرو ریختش آب زرد
همانا نجنبید زان درد مرد |
|
776 |
Then Rustam grasped the prince's hand in his,
And said: “O prince and worshipper of God! |
گرفت آن زمان دست مهتر به دست
چنین گفت کای شاه یزدان‌پرست |
|
777 |
How blessèd is the famous Sháh Gushtásp
To have a son such as Asfandiyár! |
خنک شاه گشتاسپ آن نامدار
کجا پور دارد چو اسفندیار |
|
778 |
How blest is he who getteth one like thee:
He addeth to the glory of the world!” |
خنک آنکه چون تو پسر زاید او
همی فرّ گیتی بیفزاید او |
|
779
|
He spake and grasped the other's hand until
The prince's face became as red as blood, |
همی گفت و چنگش به چنگ اندرون
همی داشت تا چهر او شد چو خون |
|
780 |
Till blood and water oozed out from his nails,
And he was frowning, |
همان ناخنش پر ز خوناب کرد
سپهبد بروها پر از تاب کرد |
|
781 |
though he laughed and said:—
“Famed Rustam! |
بخندید ازو فرّخ اسفندیار
چنین گفت کای رستم نامدار |
|
782
|
drink today. In fight tomorrow
Thou wilt have pain and think no more of feasting. |
تو امروز می خور که فردا به رزم
بپیچی و یادت نیاید ز بزم |
|
Go to Part 18a
Part 18b Go to
Part 18c |
| |
