1 2a 2b 2c 3a 3b 4a 4b 4c 5a 5b 6a 6b 7a 7b 7c 7d 8a 8b 9a 9b 9c 10a 10b 10c 11a 11b 12a 12b 12c 12d 13a 13b 14a 14b 14c 15 16a 16b 17a 17b 18a 18b 18c 19a 19b 19c 19d 19e 20a 20b 20c 21a 21b 21c 22a 22b 22c 23a 23b 23c 24a 24b 24c 24d  25a 25b 26a 26b 26c 26d 27a 27b 27c 28a 28b 28c 28d 29a 29b 29c 29d 30a 30b 30c 30d 31a 31b 31c
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
  The Story of Rostam and Esfandiār from the Shāhnāme of Ferdawsi داستان رستم و اسفندیار
AUDIO Part 59 All Learn the VOCABULARY for this poem!

Go to Part 22c     Part 23a     Go to Part 23b

Text & Translation  
title 23 How the Sons of Asfandiyár were slain by Zawára and Farámarz چو شیران جنگی برآشوفتند
جنگ اطرافیان رستم و اسفندیار
1073 When Rustam, son of Zál, had tarried long,
Because the heroes fought no little while,
بدانگه که رزم یلان شد دراز
همی دیر شد رستم سرفراز
1074 Zawára led his troops across the river—
An army seared of heart and keen for strife.
زواره بیاورد زان سو سپاه
یکی لشکری داغ‌دل کینه‌خواه
1075 He cried to the Íránians: “Where is Rustam?
Why should we hold our peace on such a day?
به ایرانیان گفت رستم کجاست
برین روز بیهوده خامش چراست
1076 It was to fight with Rustam that ye came,
Came to the gullet of the Crocodile.
شما سوی رستم به جنگ آمدید
خرامان به چنگ نهنگ آمدید
1077 Ye would bind Rustam's hands! No sitting still
For us on such a field!”
همی دست رستم نخواهید بست
برین رزمگه بر نشاید نشست
1078 He cursed and spake
Unseemly words.
زواره به دشنام لب برگشاد
همی کرد گفتار ناخوب یاد
1079 A famous cavalier,
Son of Asfandiyár, was full of wrath
Thereat.
برآشفت از آن پور اسفندیار
سواری بد اسپ‌افگن و نامدار
1080 He was a youth hight Núsh Ázar,
A leader of the host and masterful.
جوانی که نوش آذرش بود نام
سرافراز و جنگاور و شادکام
1081 This noble raged against the Sigzian,
And loosed his lips to utter foul abuse.
برآشفت با سَگْزی آن نامدار
زبان را به دشنام بگشاد خوار
1082 “Fool of a Sigzian!” said he, “know'st thou not
That every one that cherisheth the Faith
Rejecteth all self-seeking manfully,
And liveth on the bidding of the Sháhs?
چنین گفت کآری گو برمنش
به فرمان شاهان کند بدکنش
1083 Asfandiyár, the hero, ordered us
Not to engage in battle with you dogs.
نفرمود ما را یل اسفندیار
چنین با سگان ساختن کارزار
1084 Who then will disobey his hest and counsels,
And who be bold to break his fealty?
که پیچد سر از رای و فرمان او
که یارد گذشتن ز پیمان او
1085 But if ye will commit this wickedness,
And take upon you to provoke a fight,
اگر جنگ بر نادرستی کنید
به کار اندرون پیش دستی کنید
1086 Ye shall behold for once what warriors are,
When armed with swords and spears and massive
maces.”
ببینید پیکار جنگاوران
به تیغ و سنان و به گرز گران
1087 Zawára gave his troops command: “Lay on,
And crown yon chieftains with a crown of blood.”
زواره بفرمود کاندر نهید
سران را ز خون بر سر افسر نهید
1088 Forth to the front he went, the din of war
Rose,
زواره بیامد به پیش سپاه
دِهاده برآمد ز آوردگاه
1089 and they slew Íránians numberless,
While Núsh Ázar, on seeing this, made ready,
بکشتند ز ایرانیان بی‌شمار
چو نوش‌آذر آن دید بر ساخت کار
1090 Bestrode his noble dun and, Indian sword
In hand, advanced.
سمند سرافراز را بر نشست
بیامد یکی تیغ هندی به دست
1091 Upon the other side
A warrior came—the refuge of the host,
A chief. That famous one was named Alwá—
A dashing cavalier and masterful.
یکی نامور بود الوای نام
سرافراز و اسپ‌افگن و شادکام
1092   کجا نیزه‌ٔ رستم او داشتی
پس پشت او هیچ نگذاشتی

Go to Part 22c     Part 23a     Go to Part 23b