PERSIAN STUDIES

Text & Translation

The Hunter-Student, A Story from Kalile-o Demne, edited by Mehdi Azar Yazdi

شکارچیِ دانش‌آموز، از قصّه‌های کلیله و دمنه، به کوشش مهدی آذریزدی

Learn the VOCABULARY for Part 2

The hunter said that now that it is so, then in order for me to agree and allow you the pigeons, in exchange for the two pigeons which I'm giving, you also have to teach me that lesson which you are reading and about which you were holding the discussion. All agreed and became quiet. Those three pigeons for their part also fell into the trap.

صیاد گفت حالا که این طور است پس برای اینکه من راضی باشم و کبوتر‌ها بر شما حلال باشد باید عوض دو کبوتر که می‌دهم شما هم آن درسی را که دارید می‌خوانید و بر سر آن گفتگو داشتید به من یاد بدهید. و همه قبول کردند و ساکت شدند. و آن سه کبوتر هم در دام افتادند.

After that (After this that) the hunter caught the pigeons, to the seminary students he said: "I will remain loyal to my word/promise, these two pigeons belong to you, while that one belongs to me. Now, you also should remain loyal to your word and teach me that lesson about which (which on its head) you were holding the discussion."

بعد از آنکه صیاد کبوترها را گرفت به طلبه‌ها گقت: «من به قول خودم وفا می‌کنم. این دو کبوتر مال شما، آن یکی هم مال من. حالا شما هم به قول خودتان وفا کنید و درسی که بر سر آن گفتگو داشتید به من یاد بدهید.»

They said, "We are ready/willing but the problem with it is that you do not have the literacy/learning, and you cannot correctly understand the matter, even if a person should go study for years until he learns one thing that is useful and let us imagine that you should learn one word, this would not become science and learning for you, and from that bread and water will not come.

آن‌ها گفتند: «ما حاضریم ولی عیبش این است که تو سواد نداری و نمی‌توانی مسئله را درست بفهمی، تازه اگر هم انسان باید سال‌ها برود درس بخواند تا یک چیزی که بدرد زندگی بخورد یاد بگیرد و بر فرض که تو یک کلمه یاد گرفتی این برای تو علم و دانش نمی‌شود و از آن نان و آب در نمی‌آید.»

The hunter answered, "Fine, I don't have literacy, understood (be jā-ye khod), but this I know that nobody learns everything in one day, and learning and knowledge are acquired (come to one's hand) little by little, and every word that a person learns and every lesson that (a person) studies, that very word and (that very) lesson also one day in life will become useful (will come to his work)."

شکارچی جواب داد: «خوب، سواد ندارم به جای خود ولی این را می‌دانم که هیچ کس همه چیز را در یک روز یاد نمی‌گیرد و علم و دانش کم کم به دست می‌آید و هر کلمه‌ای که انسان می‌آموزد و هر درسی که می‌خواند همان یک کلمه و یک درس هم روزی در زندگی به کارش می‌آید.»

The seminary students said, "Very good, bravo upon the intelligent man (a man that understands things), now that it is this way, listen: That thing about which (that upon whose head) we were discussing was the word 'khonsā', 'khonsā' (neutral or neuter)meaning the person or animal that is neither male nor female (anandrogynous), and our discussion was about this that how (chegune) an anandrogynous person, according to religious principles/law inherits/wins inheritance, and we were still having that conversation when you silenced us/made us be quiet."

طلبه‌ها گقتند: «بسیار خوب، آفرین بر آدم چیزفهم، حالا که این طور است گوش بده: آن چیزی که ما بر سر آن مباحثه می‌کردیم کلمهٔ خنثی بود، خنثی یعنی انسان یا حیوانی که نه نر باشد و نه ماده باشد و گفتگوی ما از این بود که یک آدم خنثی مطابق اصول مذهبی چگونه ارث می‌برد و هنوز گفتگو داشتیم که تو ما را ساکت کردی.»

The hunter said, "Very good, from learning this very word, 'khonsā', I am willing to give two pigeons"....and they said good-bye (may God keep you) and they left (went).

شکارچی گفت: «بسیار خوب، از اینکه همین یک کلمهٔ خنثی را یاد گرفتم از دادن دو کبوتر راضی هستم» ... و خدا حافضی کردند و رفتند.

That day passed and the next day the hunter went to the side of the sea for fishing (hunting of fish) and [he] threw/cast the fishing net in the water and took [in hand] its draw-string/tie and until noon sat waiting and no fish fell in it. When (the moment that) he had become tired and wanted/was about to return empty handed, all of a sudden a "shāh fish" (fish fit for a king), a colorful and beautiful fish, the likes of which he had not seen in his lifetime, fell into the net. It was so beautiful [that] he brought it home alive in a container which he had taken along.

آن روز گذشت و روز بعد شکارچی برای صید ماهی به کنار دریا رفت و تور ماهی‌گیری را در آب انداخت و بند آن را گرفت و تا ظهر منتظر نشست و هیچ ماهی در آن نیفتاد. موقعی که خسته شده بود و می‌خواست دست خالی بر گردد ناگهان یک «شاه ماهیـی»، یک ماهی خوش‌رنگ و زیبا که در عمر خود مثل آن را ندیده بود در تور افتاد، از بس زیبا بود آن را زنده زنده در ظرفی که هم‌راه داشت به خانه آورد.

On the road he kept looking at it and said to himself, "Look at the hand of power of the Lord, what an elegant and beautiful creature he has brought into existence and in its coloration (color-blending) what wonderful/strange colors he has used."

در راه هی آن را نگاه می‌کرد و با خود می‌گفت ببین دست قدرت خداوند چه موجود ظریف و زیبائی به وجود آورده و در رنگ آمیزی آن چه رنگ‌های عجیبی به کار برده.

This fish had various shades of white and black on the back of [its] neck, chest, and side and it had silver-colored scales; the fins under its stomach had a golden color and its tail had another [sort of] appearance, and a person would wonder [saying that] how so many enchanting colors have been painted in the ocean water.

این ماهی در پشت گردن و سینه و پهلو دارای رنگ‌های گوناگون سفید و سیاه بود و فلس‌هائی نقر‌ه‌ای رنگ داشت، بال‌های زیر شکمش طلائی رنگ و دم آن جلوه‌ٔ دیگری داشت و انسان تعجب می‌کرد که چگونه در آب دریا این همه رنگ‌های دلفریب نقاشی شده ‌است.

When the hunter arrived at home, he called his wife [to come] and said, "Today no fish came at all (I simply got no fish) but come and see what a beautiful fish finally chanced upon (literally: ate) my net that has been adorned like a bride with all the seven kinds of ornaments/make up."

وقتی شکارچی به خانه رسید زن خود را صدا کرد و گفت: «امروز ماهی گیر نیامد و نیامد اما بیا و ببین که آخر چه ماهی خوشگلی به تورم خورد که مثل عروس به هفت قلم آرایش شده.»

The hunter's wife held her finger with her teeth (a gesture to show amazement) and from seeing the beautiful fish she gave a shout of happiness and said to her husband, "I also have not seen such a beautiful fish in my life and it's a shame/pity that this fish go to consumption of food or be sold in the market. It's good [if] you take this as a gift for the marble pool that has been newly built in the emperor's castle and with this service you make your name [of] high reputation among fellow workers."

زن صیاد انگشت تعجب به دندان گرفت و از دیدار آن ماهی زیبا فریاد شادی کشید و به شوهر گفت: «من هم در عمر خود چنین ماهی زیبايی ندیده‌ام و حیف است که این ماهی به مصرف خوراک برسد یا در بازار فروخته شود. خوب است این را به عنوان هدیه برای حوض مر‌مری که تازه در قصر پادشاه ساخته‌اند ببری و با این خدمت نام خود را در میان هم‌کاران بلند آوازه سازی.»

<<Previous Part Part 2 Next Part>>