Meet Houshang Moradi-Kermani |
|
Text & Translation |
"Mirror of Hearts," Ladies and Gentlemen, Welcome. |
آیینهٔ قلبها، خانمها و آقایان، سلام |
Long and harsh winters when snow blocked the roads of the
village to the city, our house turned into a clinic for sick
children. |
زمستانهای سخت و طولانی، که برف راههای
روستا به شهر را میبست، خانهٔ ما درمانگاه بچّههای بیمار
میشد. |
My grandmother was a traditional village physician. |
مادر بزرگ من پژشک سنّتی روستا بود. |
She had a big bag that we, we Kermani's (from Kerman) call
"Marv Shur." |
کیسهٔ بزرگی داشت که ما بهاش ما کرمانیا بهش
میگیم «مرو شور.» |
(For her,) this bag was everything. If you took away
this from her, that would mean you take away her whole life. |
این کیسه همه چیز بود. اگه اینو ازش
میگرفتن، یعنی همهٔ زندگیشو ازش میگرفتند. |
When I was a child, this is what I did: She used to
say, "Houshang,..." They used to call me Hushu when I was a
kid....when I was a kid, in the local dialect....
"Hushu, come and bring it!" |
خودم بچّه بودم، کارم این بود. میگفت،
«هوشنگ، هوشو بهم میگفتن بچّه بودم. بچّه بودم، به
لهجهٔ محلی «هوشو، وردار بیار» |
I gathered it up in my arms, I was a kid, I carried it in
both arms, I would come and put it there, she would come and
take stuff out, one by one. She'd smell each, like
this. She'd look at each, then for the patient, she'd
say, for example, "This is the thing." |
من اینو بغل میکردم، بچّم بودم، بغل میکردم،
میومدم، میذاشتم اونجا، میومد اینارو دونهدونه ورمیداشت،
ایونجوری بو میکرد. نگاهشون میکرد، بعد برای اون
بیمار مثلاً میگفت، «این خوبه و اینا.» |
Sometimes, also she would give them to me to take. If
I didn't die or have any problem, she'd prescribe it to the
others. She'd practice on me, then this way..... |
بعضی وقتها هم با خودم اینارو میداد که من
بخورم. اگه نمیمردم و عیبی نمیکردم، میداد بچّهٔ مردم
بخوره. رو من تمرین میکرد بعد اینجوری ... |
Hushu, come here, eat this, come on, come on son... |
هشو بیا بخور، بیا، بیا پسرم... |
|
<<Previous Clip
Clip 5 Next Clip>> |