|
The Sound of the Water's Footsteps
by
Sohrāb Sepehri
|
|
|
|
The Sound of the Water's Footsteps
by
Sohrāb Sepehri
|
صدای پای آب از
سهراب سپهری |
|
Audio All
|
Learn the VOCABULARY for
this poem!
<<Go to Part 1 Part
2
Go To Part 3 >> |
|
Text & Translation |
|
|
10
|
I’m a native of Kashan, |
اهل کاشانم. |
|
|
My ancestry perhaps goes back |
نسبم شاید برسد |
|
|
To a plant in India, a pottery shard from the soil of Silak. |
به گیاهی در هند، به سفالینه‌ای از خاک
«سیلک». |
|
|
My ancestry perhaps goes back to a prostitute woman in the town
of Bokhara. |
نسبم شاید، به زنی فاحشه در شهر بخارا برسد. |
|
|
|
|
|
11
|
My father, after twice coming of the swallows, after two snows, |
پدرم پشت دو بار آمدن چلچله‌ها، پشت دو برف، |
|
|
My father, after two [seasons of] sleeping on the terrace, |
پدرم پشت دو خوابیدن در مهتابی، |
|
|
My father, after ages has died. |
پدرم پشت زمان‌ها مرده است. |
|
|
When my father died, sky was blue, |
پدرم وقتی مرد، آسمان آبی بود، |
|
12
|
My mother suddenly awoke with a start, my sister turned into a
beauty. |
مادرم بی‌خبر از خواب پرید، خواهرم زیبا شد. |
|
|
When my father died, all beat cops were poets. |
پدرم وقتی مرد پاسبان‌ها همه شاعر بودند. |
|
|
The grocer man asked me: how many measures of melon do you want? |
مرد بقّال از من پرسید: چند من خربزه می‌خواهی؟ |
|
|
I asked him: how much for an ounce of gladdened heart? |
من از او پرسیدم: دل خوش سیری چند؟ |
|
|
|
|
|
13
|
My father used to paint. |
پدرم نقّاشی می‌کرد. |
|
|
He also built tars, he also played the tar. |
تار هم می‌ساخت، تار هم می‌زد. |
|
|
He also had a fine hand at calligraphy. |
خط خوبی هم داشت. |
|
14
|
Our orchard was on the shade side of knowing. |
باغ ما در طرف سایهٔ دانایی بود. |
|
|
Our orchard was situated where feeling and plant entwined, |
باغ ما جای گره خوردن احساس و گیاه، |
|
|
Our orchard was at the intersection point of look and cage and
mirror. |
باغ ما نقطهٔ برخورد نگاه و قفس و آیینه بود. |
|
|
Our orchard was, perhaps an arc of the green circle of happiness. |
باغ ما شاید قوسی از دایرهٔ سبز سعادت بود |
|
15
|
Those days, I used to chew on God’s unripe fruit in sleep. |
میوهٔ کال خدا را آن روز، می‌جویدم در خواب. |
|
|
I’d drink water, philosophy-less. |
آب بی‌فلسفه می‌خوردم. |
|
|
I’d pluck mullberries, knowledge-less. |
توت بی‌دانش می‌چیدم. |
|
16
|
Whenever a pomegranate would crack, my hand used to turn into a
fountain of desire. |
تا اناری ترکی برمی‌داشت، دست فوارهٔ خواهش می‌شد. |
|
|
Whenever a martin would sing, my chest would burn with the
excitement to listen. |
تا چلویی می‌خواند، سینه از ذوق شنیدن می‌سوخت. |
|
|
Sometimes loneliness used to press its face behind the window. |
گاه تنهایی، صورتش را به پس پنجره می‌چسبانید. |
|
17 |
Excitement would come, clasp its arm around the neck of feeling. |
شوق می‌آمد، دست در گردن حس می‌انداخت. |
|
|
Thought used to play. |
فکر بازی می‌کرد. |
|
|
Life used to be something, like a spring shower, a sycamore full
of starlings. |
زندگی چیزی بود، مثل یک بارش عید، یک چنار پر سار. |
|
18 |
Life back then, was a queue of light and dolls. |
زندگی در آن وقت، صفی از نور و عروسک بود، |
|
|
It was an armful of freedom. |
یک بغل آزادی بود. |
|
|
Life back then, was the pond of music. |
زندگی در آن وقت، حوض موسیقی بود. |
|
<<Go to Part 1 Part 2
Go To Part 3 >> |
| |
