Why?

It's a sort of  dread instinct.  Dread doesn't always have to have a clear reason.

However, it's not without reason.

You're right.  It's not without reason.  After all, I'm a fugitive army colonel, right?  Every moment, something could happen to me.

There's no reason that anyone who was an army colonel should have something happen to him.

Yeah but you know, I had a very sensitive post in the army. Very sensitive.

In the army, or in SAVAK (Secret police of the Shah)?

هر وقت که از بچه‌ها جدا می‌شم، انگار دیگه نمی‌بینمشون. 

چرا؟

یه جور دلواپسی.  دلواپسی همیشه دلیل واضحی نداره. 

امّا بی‌دلیل هم نیست. 

حق با توست.  بی‌دلیل هم نیست. بالآخره من یه سرهنگ فراری ارتشم، مگه نه؟  هر آن ممکنه بلایی سرم بیاد. 

دلیل نمی‌شه هر کس سرهنگ ارتش بود بلایی سرش بیاد.

آخه، من یه پست خیلی حساس در ارتش داشتم.  خیلی حساس. 

در ارتش، یا در ساواک؟