01
This page contains a poem with translation, audio recordings & vocabulary flashcards
The Sound of the Water's Footsteps  by Sohrāb Sepehri
Pottery vessel, Tepe sialk (Kashan) 1st mil BC, Natl Mus of Iran. Creative Commons, wikimedia, by Fabienkhan.
  The Sound of the Water's Footsteps  by Sohrāb Sepehri  صدای پای آب از سهراب سپهری

Audio All

Learn the VOCABULARY for this poem!

<<Go to Part 10      Part 11

Text & Translation  
110 Let’s not shut the door on the live speech of fate that we hear behind the hedges of sound. در نبندیم به روی سخن زندهٔ تقدیر که از پشت چپرهای صدا می‌شنویم.
     
111 Let’s remove the curtains: پرده را برداریم:
  Allow feeling to breathe some. بگذاریم که احساس هوایی بخورد.
112 Allow puberty to hunker down under any bush it wants. بگذاریم بلوغ، زیر هر بوته که می‌خواهد بیتوته کند.
  Allow instinct to go after play. بگذاریم غریزه پی بازی برود.
  Take its shoes off, and following after seasons, leap over flowers. کفش‌ها را بکند، و به دنبال فصول از سر گل‌ها بپرد.
113 Allow loneliness to sing. بگذاریم که تنهایی آواز بخواند.
  To write things. چیز بنویسد.
  To go on streets. به خیابان برود.
     
114 Let’s be simple. ساده باشیم.
  Let’s be simple, whether in the branch office of a bank, whether under a tree. ساده باشیم چه در باجهٔ یک بانک چه در زیر درخت.
     
115 It is not our job to investigate the secret of the rose, کار ما نیست شناسایی «راز» گل سرخ،
  Our job, perhaps, is کار ما شاید این است
  To float in the mystery of the rose. که در «افسون» گل سرخ شناور باشیم.
116 Let us set up camp behind knowledge. پشت دانایی اردو بزنیم.
  Wash hands in the attraction of a leaf and sit for meal. دست در جذبهٔ یک برگ بشوییم و سر خوان برویم.
  Be born every morning when the sun rises. صبح‌ها وقتی خورشید، در می‌آید متولد بشویم.
117 Let us make excitements soar. هیجان‌ها را پرواز دهیم
  Let us sprinkle water on comprehension of space, color, sound, window. روی ادراک فضا٬ رنگ، صدا، پنجره گل نم بزنیم.
  Lay the sky between the two execrations of existence. آسمان را بنشانیم میان دو هجای «هستی».
118 Let us fill and exhaust our lungs with eternity. ریه را از ابدیت پر و خالی بکنیم.
  Lay down the burden of knowledge from the shoulder of the swallow. بار دانش را از دوش پرستو به زمین بگذاریم.
  Take the name back from cloud, نام را باز ستانیم از ابر،
  From plane tree, from mosquito, from summer. از چنار، از پشه، از تابستان.
119 On the wet legs of rain, rise to the height of affection. روی پای تر باران به بلندی محبّت برویم.
  Open the door on human and light and plant and insect. در به روی بشر و نور و گیاه و حشره باز کنیم.
   
120 Our job is, perhaps, کار ما شاید این است
  To, between the morning glory and the century که میان گل نیلوفر و قرن
  Chase after the song of truth. پی آواز حقیقت بدویم.
      
121 Kashan, Chenār (Plane Tree) village, summer of 1343 (1964) کاشان | قریهٔ چنار | تابستان ۱۳۴۳

<<Go to Part 10      Part 11