|
A ghazal on paradise by Sāeb Tabrizi
|
|
|
|
غزلی از بهشت از صائب تبریزی |
|
AUDIO All |
Learn the VOCABULARY for
this poem!
|
|
Text & Translation |
This is Sāeb's original version
<<Go back to the antholgized
internet version |
|
1
|
What is this talk that in the Upper-world lies Paradise?
Wherever good times occur, there is Paradise. |
این چه حرف است که در عالم بالاست بهشت؟
هر کجا وقت خوشی رو دهد آنجاست بهشت |
|
2
|
Wine, wherever exists, the Kawsar Spring is at hand,
Wherever a cypress-tall [beauty] is [found], it’s double
Paradise. |
باده هر جا که بود چشمهٔ کوثر نقدست
هر کجا سرو قدی هست دو بالاست بهشت |
|
3
|
A heart on flight complains of loneliness not,
For for the panicked, the expanse of desert is Paradise. |
دل رم کرده ندارد گله از تنهایی
که به وحشت‌زدگان دامن صحراست بهشت |
|
4
|
[Because] of your black inside, the world is as hell,
If [one’s] heart is not dark, the whole world is Paradise. |
از درون سیه توست جهان چون دوزخ
دل اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت |
|
5 |
[It’s] blindnesses [that] hold you veiled from Paradise,
Otherwise, in cleansed eyes and hearts is availed
Paradise. |
دارد از خلد ترا بی‌بصری‌ها محجوب
ورنه در چشم و دل پاک مهیّاست بهشت |
|
6 |
Behind the curtain of fire lies the flower face of Abraham,
In the hearts of the burnt, feast-maker is Paradise. |
هست در پردهٔ آتش رخ گلزار خلیل
در دل سوختگان انجمن آراست بهشت |
|
7 |
The life of the pious came to its end in the desire of Paradise,
[He] did not gain the awareness that in relinquishing of desires
lies
Paradise. |
عمر زاهد به‌سر آمد به تمنّای بهشت
نشد آگاه که در ترک تمنّاست بهشت |
|
8 |
Sāeb, do not forego [the sight of] the face of the
heavenly-mannered,
For in this mirror unveiled is visible, Paradise. |
صائب از روی بهشتی‌صفتان چشم مپوش
که درین آینه بی‌پرده هویداست بهشت |
| |
