The Rose Garden: Introduction
Sa`di |
|
Listen all
|
Learn the VOCABULARY for Part 16 |
گلستان از سعدی: دیباچه |
|
|
|
This was the reason for composing the book Gulistan; and
help is
from Allah.This well-arranged composition will remain for years,
When every atom of our dust is dispersed.
The intention of this design was that it should survive
Because I perceive no stability in my existence,
Unless one day a pious man compassionately
Utters a prayer for the works of dervishes. |
موجب تصنیف کتاب این بود و بالله التوفیق
بماند سالها این نظم و ترتیب،
ز ما هر ذرّه خاک افتاده جایی.
غرض نقشی است کز ما باز ماند که گیتی را نمیبینم بقایی.
مگر صاحبدلی روزی به رحمت کند در کار درویشان دعایی. |
|
The author, having deliberated upon the arrangement of the
book, and
the adornment of the chapters, deemed it suitable to curtail
the
diction of this beautiful garden and luxuriant grove and to
make it
resemble paradise, which also has eight entrances. The
abridgment
was made to avoid tediousness. |
امعان نظر در ترتیب کتاب و تهذیب ابواب ایجاز
سخن را مصلحت دید تا مر این روضهٔ غنّا و حدیقهٔ غلبا را، چون بهشت،
هشت باب اتفاق افتاد. از آن مختصر آمد تا به ملالت
نینجامد. |
|
I The Manners of Kings
II On the Morals of Dervishes
III On the Excellence of Content
IV On the Advantages of Silence
V On Love and Youth
VI On Weakness and Old Age
VII On the Effects of Education
VIII On Rules for Conduct in Life
|
باب اوّل در سیرت پادشاهان.
باب دوم در اخلاق درویشان.
باب سوّم در فضلیت قناعت.
باب چهارم در فواید خاموشی.
باب پنجم در عشق و جوانی.
باب ششم در ضعف و پیری.
باب هفتم در تأثیر تربیت.
باب هشتم در آداب صحبت. |
|
At a period when our time was pleasant
The Hejret was six hundred and fifty-six.
Our intention was advice and we gave it.
We recommended thee to God and departed. |
در این مدّت که ما را وقت خوش بود
ز هجرت ششصد و پنجاه و شش بود.
مراد ما نصیحت بود و گفتیم
حوالت با خدا کردیم و رفتیم. |
|
<<Previous Part Part
16 |