|
|
6 |
I must leave
tonight. |
باید امشب بروم |
|
I, who through the
widest open window, spoke to the people of this region, |
من که از بازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم |
|
Did not hear a word
with the substance of time. |
حرفی از جنس زمان نشنیدم |
|
|
7 |
No eye stared
lovingly at the ground. |
هیچ چشمی عاشقانه به زمین خیره نبود |
|
No one was
mesmerized by seeing a garden. |
کسی از دیدن یک باغچه مجذوب نشد |
|
Nobody took a
magpie seriously at a plantation. |
هیچ کس زاغچهای را سر یک مزرعه جدی نگرفت |
|
|
8 |
It aggrieves my
heart the size of a cloud |
من به اندازهٔ یک ابر دلم میگیرد |
|
When I see through
the window that Huri |
وقتی از پنجره میبینم حوری |
|
--- the neighbors’
adolescent girl --- |
-- دختر بالغ همسایه
-- |
|
At the foot of the
rarest elm on Earth |
پای کمیابترین نارون روی زمین |
|
Studies Islamic
jurisprudence. |
فقه میخواند |
|
|
9 |
There are things
too, moments of high soar |
چیزهایی هم هست لحظههایی پر اوج |
|
(For instance I saw
a poetess |
(مثلاً شاعرهای را دیدم |
|
So lost in watching
space that in her eyes |
آنچنان محو تماشای فضا بود که در چشمانش |
|
The sky laid an
egg. |
آسمان تخم گذاشت |
|
|
10 |
And a night among
nights |
و شبی از شبها |
|
A man asked me |
مردی از من پرسید |
|
How many hours is
the distance to the rise of the grape?) |
تا طلوع انگور چند ساعت راه است؟) |
|
|
11 |
I must leave tonight. |
باید امشب بروم |
|
Tonight, I must
pick up the suitcase |
باید امشب چمدانی را |
|
That has room
enough to fit the shirt of my loneliness |
که به اندازهٔ پیراهن تنهایی من جا دارد بردارم |
|
And go in the
direction |
و به سمتی بروم |
|
Where the epical
trees are evident, |
که درختان حماسی پیداست |
|
Toward that wordless expanse that continuously convokes me. |
رو به آن وسعت بیواژه که همواره مرا میخواند |
|
|
12 |
Someone again
called, "Sohrāb!" |
یک نفر باز صدا زد : سهراب |
|
Where are my shoes? |
کفشهایم کو؟ |
This poem may be enjoyed along with
Tavallodi Digar |
|