When I turned my attention to Arabic it simply annoyed me
that the actual
writing was so much different from what the text books
reported about it.
زمانی که توجهام معطوف به عربی شد، برایم آزار
دهنده بود که خط نوشتاری تا این حد
با آنچه در کتابهای
دستور زبان تشریح شده، متفاوت
است.
2
On
top of that, when I produced
my first Arabic book (also
audio1 and
audio2) I was surprised by the fact that no system was in use that
could produce "real" Arabic. I had to accept a dumbed-down photo-typesetting
variety.
افزون بر آن، وقتی
اولین کتاب عربی خود را چاپ میکردم،
از آنچه که هیچ
سازهای برای حروفچینی عربی واقعی
در دسترس نبود، شگفتزده شدم. بنابرین ناچار بودم به حروفچینی عکسی
بسنده کنم.
3
My mind cranked over it a while and two years later we had
the first Arabic
smart font running on a primitive
Z80 computer in machine
code.
برای مدتی
آن را در ذهن خود سبک و سنگین
کردم و بعد از دو سال،
اولین
فونت پویای
عربی را روی یک کامپیوتر Z80 ابتدائی به زبان ماشین
راه اندازی کردیم.
4
It drove a
modified Brother
Daisy-Wheel printer with a one-letter ruq`ah
alphabet: the
letter Mim, which I considered the one that defied all
Western assumptions
about script. There were only four glyphs ever engraved.
Animated Photo
آن کامپیوتر
با
یک چاپگر
چرخدندهای تغییر یافتهٔ شرکتِ برادر (دیزی ویل)
کار میکرد. این دستگاه
شاملِ الفبای تک حرفی
«رقعه»
بود. و آن حرف، حرف میم بود که به نظر من مظهر همه
سختیهای غیر قابل پیشبینی غربیها
است.
چهار صورت مختلف برای این حرف وجود داشت.
5
A Daisy-Wheel is a part of a certain type of electronic
impact printer with a revolver-like circle of 100 glyphs on
spokes
(consequently called petals). The concept is a
perfection of the regular typewriter.
دیزی ویل بخشی از نوعی چاپگر ضربهای
الکترونیکی با
مکانیسمی شبیه
تپانچه است که شامل ۱۰۰
شکل مختلف روی دندانه
یا گلبرگِ آن میباشد. این مرحلهٔ تکامل
یافته ماشین تحریر معمولی است.
6
Then we proceeded
to
make a set of 70 glyphs (exactly what was available for
Arabic on a Daisy Wheel)
covering every imaginable contextual instance of Ruq`ah
(completed in 1985).
آنگاه به ساختن یک
مجموعه کامل هفتاد
حرفی پرداختیم. (دقیقاً آنچه روی دیزی ویل برای
عربی
در دسترس بود.) با در
نظر
گرفتن همهٔ شرایط قابل
تصور، حروفچینی رقعه
در سال ۱۹۸۵ به پایان رسید.
7
It
still is the best available (automatic kerning, overlapping
segments,
alternative variants and strict adherence to the rules
governing the real
one).
این مجموعه
هنوز بهترین
مجموعه فونت از نظر جایگذاری مناسب
حروف است.
8
This was done with the MS-Office OLE-server.
این کار با MS-Office OLE-server انجام شده
است.
9
Each keystroke activates an electromotor that turns the
wheel until the corresponding glyph is in striking position.
We used a modified daisy wheel printer where we could
control externally all negative and positive increments both
horizontally and vertically.
فشار هر
یک از دکمهها،
حروف موتور چاپگر را به حرکت
درمیآورد
که باعث گردش چرخ دندهها میشود.
به این طریق، حرف مورد نظر
در جای مناسب برای
ضربه قرار میگیرد.
بنابرین، از
چاپگر
دیزی ویل تغییر یافته استفاده کردیم به طوری که
میتوانستیم همهٔ
جزئیات
منفی و مثبت
عمودی
یا افقی را کنترل کنیم.
10
That last feature was crucial for the concept.
After a succesful test with the impact printer we
completed 70 penstrokes as bitmaps for the first Hewlett
Packard LaserJet Printer.
این تغییر برای
روش ما
کلیدی
بود.
پس از موفقیت
آزمایشی با چاپگر ضربهای، ۷۰ شکل نقش
تصویری (بیت-مپ)
را برای اولین چاپگر لیزریِ
اچ. پی. تهیه کردیم.
11
The
illustration above is of the part of the circle where the
simplified naskh allographs were replaced by ruq`ah
sub-letter units. The sub-letter units gave us endlessly
more bang for our buck.
تصویر بالای صفحه بخشی از چرخ دیزی ویل است که در آن حروف
ساده شدهٔ نسخ با قسمتهای مربوطه حروف رقعه جایگزین شدهاند.
این حروفپارهها نتیجتاً امکانات قابل ملاحظهای برای ما
فراهم آورد. در حقیقت بیش از آن پولی که پرداخته بودیم
میتوانستیم آش بخوریم.