I saw the blue-green field of heaven by Hāfez |
|
Listen all |
Learn the VOCABULARY |
مزرع سبز فلک دیدم |
|
|
1 |
I saw the blue-green field of heaven
and the sickle of the new moon.
I recalled what I had sown
and the harvest season. |
مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو |
2 |
I said, “O Fortune, you slept
while the sun rose.”
It said, “Still, don’t despair
of His preeminent mercy.” |
گفتم ای بخت بخسبیدی و خورشید دمید
گفت با این همه از سابقه نومید مشو
|
3 |
On the night of departure,
like Christ, so go to heaven
that a hundred rays from your torch
will reach the sun. |
آنچنان رو شب رحلت چو مسیحا به فلک
کز چراغ تو به خورشید رسد صد پرتو |
4 |
Don’t rely on your star,
stealing through the night,
for that fraud made off with Kāvūs’ throne
and the cincture of Kay Khusraw. |
تکیه بر اختر شبدزد مکن که این عیار
تخت کاووس ببرد و کمر کیخسرو |
5 |
The golden, ruby earring
burdens the ear—
The time of beauty is passing:
Hear my counsel. |
گوشوار زر و لعل ارچه گران دارد گوش
دور خوبی گذران است نصیحت بشنو |
6 |
May the evil eye be far
from your beauty mark,
for on the chessboard of loveliness
it advanced a pawn that checkmated sun and moon. |
چشم بد دور ز خال تو که در عرصه حسن
بیدقی راند که برد از مه و خورشید گرو |
7 |
Tell heaven, “Don’t boast of this grandeur,
for in the realm of love,
the moon’s harvest halo is worth only a barleycorn
and the Pleiades’ cluster but two.” |
آسمان گو مفروش این عظمت که اندر عشق
خرمن مه به جوی خوشه پروین به دو جو |
8 |
The fire of the hypocrite’s asceticism
will burn up the harvest of faith.
Hāfiz, cast off
this woolen cloak and go. |
آتش زهد ریا خرمن دین خواهد سوخت
حافظ این خرقه پشمینه بینداز و برو |
|